- ដើម្បីអាន សន្លឹក ចង្អុល​ប្រាប់មាតិកា(*) (លេខសៀវភៅបិដក : 039)

សូមចុចលើពាក្យ   Matika ។

- ដើម្បីអាន សៀវភៅបិដកលេខ ០៣៩ សូមចុចលើពាក្យ ឯកាទសមភាគ ៣៩

  - ដើម្បីអាន អត្ថបទណាមួយ សូមរកលេខទំព័រ ដែលមាននៅក្នុងជួរ

លេខ​ទំព័រ ឬនៅក្នុងចន្លោះ ពីទំព័រ (ក)  ទៅដល់ ទំព័រ (ខ) នៃសៀវភៅនេះ។          

មាតិកា

លេខ​ទំព័រ

ឈានសំយុត្ត

១ ដល់ ៤

អានាបានស្សតិសំយុត្ត

៥

ឯកធម្មវគ្គទី១

៥ ដល់ ៣៤

ឧទ្ទានគឺបញ្ជីរឿងនៃឯកធម្មវគ្គនោះគឺ

ពោលអំពីទ្រង់សម្តែងធម៌១  ដែលជាអង្គនៃធម៌ជាគ្រឿងត្រាស់ដឹង១

អំពីអានាបានស្សតិសុទ្ធមានផល២ ប្រការ១

អំពីអរិដ្ឋភិក្ខុ១   អំពីមហាកប្បិន១

អំពីសេចក្តីប្រៀបដោយប្រទីបប្រេង១

អំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅទៀបក្រុងវេសាលី១

អំពីព្រះកិមិលៈ ដ៏មានអាយុ១ ។

ទុតិយវគ្គ ទី២

៣៥

ឧទ្ទាននៃវគ្គទី២ នោះគឺ

៣៥  ដល់ ៦០

និយាយអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគ កាលគង់នៅក្នុងដងព្រៃឥច្ឆានង្គល១

អំពីព្រះលោមសភំភិយៈ  ដ៏មានអាយុ១

អំពីព្រះអានន្ទដ៏មានអាយុ មាន​២​លើក

អំពីភិក្ខុច្រើនរូបមាន ២​លើក

អំពីអានាបានស្សតិសមាធិ ប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីលះសញ្ញោជនៈ ១

ដើម្បីដកចោលនូវអនុសយក្កិលេស១    ដើម្បីកំណត់ដឹងនូវផ្លូវឆ្ងាយ

គឺសង្សារ១   ដើម្បីអស់ទៅនៃអាសវៈ១ ។

សោតាបត្តិសំយុត្ត

៦១

វេឡុទ្វារវគ្គ ទី១

៦១  ដល់ ១០៦

ឧទ្ទាននៃវេឡុទ្វារវគ្គ នោះគឺ

និយាយអមស្តេចចក្រពត្តិ១

សេចក្តីសុខជាទីប្រជុំចុះនៃព្រហ្មចរិយៈ១

អំពីទាឃាវុឧបាសក១

អំពីព្រះសារីបុត្តមាន២​លើក

អំពីនាយជាងឈើ១

អំពីពួកព្រាហ្មណ៍ និង គហបតី អ្នកនៅក្នុងស្រុកវេឡុទ្វារ១

អំពីរឿងដែលព្រះដ៏មានព្រះភាគទ្រង់គង់ក្នុងផ្ទះដែលធ្វើដោយឥដ្ឋ

មាន ៣ លើក ។

រាជការាមវគ្គ ទី ២

១០៧

ឧទ្ទាននៃរាជការាមវគ្គ នោះគឺ

១០៧  ដល់ ១២៥

ពោលអំពីភិក្ខុនីមួយពាន់រូប ១

អំពីព្រាហ្មណ៍១

អំពីព្រះសារីបុត្ត និង ព្រះអានន្ទ១

អំពីទុគ្គតិ  និង សុគតិ  មាន២ លើក

អំពី មិត្រ និង អាមាត្យ​ជាដើម មាន ២ លើក

អំពីការត្រាច់ទៅកាន់ចារិក ក្នុងទេវលោក មាន ៣ លើក ។

សរកានិវគ្គ​ទី ៣

១២៦

ឧទ្ទាននៃសរកានិវគ្គ នោះគឺ

១២៦  ដល់​ ១៧៩

សំដែងរឿង មហានាមសក្យ ២​សូត្រ

រឿង គោធាសក្យ​ ១សូត្រ

សរកានិសក្យ  ២សូត្រ

សម្តែងរឿងទ្រុស្តសីល ២សូត្រ

រឿងពៀរដែលគួរខ្លាច ២សូត្រ

សម្តែងរឿង លិច្ឆវីមហាមាត្យ ឈ្មោះ នន្ទកៈ  ជាគំរប់ ១០សូត្រ

ហេតុនោះបានជាលោកចាត់ជា​១ វគ្គ ។

បុញ្ញាភិសន្ទវគ្គ ទី ៤

១៨០

ឧទ្ទាននៃសគាថកបុញ្ញាភិសន្ទវគ្គ នោះគឺ

១៨០ ដល់ ២០៩

សម្តែងអំពីស្ទឹងគឺ បុណ្យ ៣ សូត្រ

អំពីសោតាបន្នបុគ្គល មានទ្រព្យច្រើន ២ សូត្រ

ចំពោះភិក្ខុ ១សូត្រ   នន្ទិយសក្កៈ ១សូត្រ   ភទ្ទិយសក្កៈ ១សូត្រ

មហានាម  ១សូត្រ     គំរប់១០  និង សោតាបត្តិយង្គ ។

សប្បញ្ញវគ្គ ទី ៦

២១០

ឧទ្ទាននៃសប្បញ្ញវគ្គ នោះគឺ

២១០  ដល់ ២២៣

ពុទ្ធភាសិតប្រកបដោយគាថា ១សូត្រ

ភិក្ខុចាំវស្សារួចហើយ ១សូត្រ

ធម្មទិន្នឧបាសក ១សូត្រ

ឧបាសកឈឺ ១សូត្រ

ផល  ៤សូត្រ

ការបានប្រាជ្ញា ១សូត្រ

ចំរើនប្រាជ្ញា ១សូត្រ

ការធ្វើឲ្យប្រាជ្ញាធំទូលាយ ១សូត្រ ។

មហាបញ្ញវគ្គ ទី ៧

២២៤

ឧទ្ទាននៃមហាបញ្ញវគ្គ នោះគឺ

២២៤  ដល់ ២២៥

ធម៌ ៤ ប្រព្រឹត្តទៅដើម្បីប្រាជ្ញាធំ ១  ប្រាជ្ញាក្រាស់១   ប្រាជ្ញាទូលាយ១

ប្រាជ្ញាជ្រៅ១ ប្រាជ្ញាប្រមាណមិនបាន១    ប្រាជ្ញាដូចផែនដី១ 

ប្រាជ្ញាច្រើន១     ប្រាជ្ញាឆាប់១     ប្រាជ្ញារហ័ស១    ប្រាជ្ញារីរាយ១   ប្រាជ្ញាជាទីស្ទុះទៅ១   ប្រាជ្ញាក្លៀវក្លា១    ប្រាជ្ញាដ៏មោះមុត១ ។

សច្ចសំយុត្ត

២២៦

សមាធិវគ្គ ទី១

២២៦  ដល់ ២៣៨

ឧទ្ទាននៃសមាធិវគ្គ នោះគឺ

និយាយអំពីសមាធិ១

អំពីការធ្វើសេចក្តីព្យាយាមក្នុងការពួនសម្ងំ១

អំពីពួកកុលបុត្តមាន ២លើក

អំពីពួកសមណៈព្រាហ្មណ៍មាន ២ លើក

អំពីកុំឲ្យត្រិះរិះនូវ  អកុសលវិតក្កៈ១

អំពី កុំឲ្យគិត​ជា អកុសល១

អំពីពោលពាក្យប្រកាន់ផ្សេងៗគ្នា១

អំពី តិរច្ឆានកថា ១ ។

ធម្មចក្កប្បវត្តនវគ្គទី ២

២៣៩

ឧទ្ទាននៃធម្មចក្កប្បវត្តនវគ្គ នោះគឺ

២៣៩  ដល់ ២៦០

ពោលអំពីព្រះតថាគតមាន ២ លើក

អំពី ឧបាទានក្ខន្ធប្រាំ ១

អំពី អាយតនៈប្រាំមួយ ១

អំពី ភិក្ខុចាំអរិយសច្ច មាន២លើក

អំពី អវិជ្ជា១    អំពីវិជ្ជា១   អរិយសច្ច មានវិតក្កៈ  ជាដើម១

អំពីធម្មជាតពិត ១ ។

កោដិគាមវគ្គ ទី ៣

២៦១

ឧទ្ទាននៃកោដិគាមវគ្គនោះគឺ

២៦១  ដល់ ២៧២

ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅក្នុងដែនវជ្ជីមាន២លើក

អំពីឈ្មោះថា អរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធ ព្រោះត្រាស់ដឹង​អរិយសច្ច១

អំពីព្រះ អរហន្តសម្មាសម្ពុទ្ធ ត្រាស់ដឹងហើយ ក្នុងអតីតកាលជាដើម១

អំពីការអស់ទៅនៃ អាសវៈ ១

អំពីទ្រង់សម្តែងការអនុគ្រោះជន ជាមិត្រជាដើម១

អំពីការទ្រង់សម្តែង ធម្មជាត  ជារបស់ពិត១

អំពីព្រះតថាគត ជាអរិយបុគ្គលក្នុងលោក១

អំពីអរិយសច្ច ដែលបុគ្គលគួរត្រាស់ដឹង១

អំពីព្រះគវម្បតិត្ថេរ១ ។

សីលបាបណ្ណវគ្គ​ទី ៤

២៧៣

ឧទ្ទាននៃសីលបាបណ្ណវគ្គនោះគឺ

២៧៣  ដល់ ២៨៩

ពោលអំពីព្រះដ៏មានព្រះភាគគង់នៅក្នុង សីសបាវន​១

អំពីសេចក្តីប្រៀបដូចស្លឹកគគីជាដើម១

អំពីសេចក្តីប្រៀបដូច ដំបង១

អំពីសេចក្តីប្រៀបដូច ភ្លើងឆេះសំពត់១

អំពីសេចក្តីប្រៀបដូច បុរសដែលគេចាក់ដោយលំពែងរាប់រយ១

អំពីការដោតពួកសត្វ ដោយឈើអណ្តោត១

អំពីសេចក្តីប្រៀបដូច ព្រះចន្ទ្រ និង ព្រះអាទិត្យ មាន ២ លើក

អមពីសេចក្តីប្រៀបដូចសសរគោល១

អំពីអ្នកលើក វាទៈ ១ ។

បបាតវគ្គ ទី ៥

២៩០

ឧទ្ទាននៃបបាតវគ្គនោះគឺ

២៩០  ដល់ ៣១១

និយាយអំពីការគិត១

អំពីជ្រោះ១

អំពីសេចក្តីក្រហល់ក្រហាយ១

អំពីសាលាមានកំពូល១

អំពីទំលុះ សរសៃរោម១

អំពី លោកន្តរ នរក ងងឹតសូន្យឈឹង១

អំពី ច្បោះនឹម ២លើក

អំពីស្តេចភ្នំឈ្មោះ សិនេរុ ដទៃ  ២លើក ។

អភិសមយវគ្គ ទី ៦

៣១១

ឧទ្ទាននៃអភិសមយវគ្គនោះគឺ

៣១១  ដល់ ៣២១

និយាយអំពីដីលើចុង ព្រះនខា ១

អំពីស្រះបោក្ខរណី១

អំពីទឹកដែលលាយច្រឡំ ដទៃទៀត

អំពី ផែនដី ២ លើក

អំពី សមុទ្រ ២ លើក

អំពីដុំក្រួស ប្រៀបធៀបនឹងភ្នំ  ២ លើក ។

អាមកធញ្ញបេយ្យាល បឋមវគ្គ ទី ៧

៣២២

ឧទ្ទាន គឺ

៣២២ ដល់ ៣២៦

និយាយអំពីពួកសត្វដែលកើតក្រៅអំពី មនុស្ស មានប្រមាណច្រើន១

អំពីពួកសត្វដែលកើតក្នុង បច្ចន្តិមជនបទ១

អំពីពួកសត្វដែលប្រកបដោយ បញ្ញា១

អំពីពួកសត្វដែល វៀរចាកសុរាមេរយ ១

អំពីពួកសត្វដែលកើតក្នុងទឹក១

អំពីពួកសត្វដែលប្រតិបត្តិល្អចំពោះមាតា១   បិតា១   សមណៈ១

ព្រាហ្មណ៍១  

អំពីសេចក្តីកោតក្រែងចំពោះបុគ្គលជាធំ ក្នុងត្រកូល១ ។

អាមកធញ្ញបេយ្យាលទុតិយវគ្គ ទី ៨

៣២៧

ឧទ្ទាន គឺ

៣២៧  ដល់ ៣២៩

និយាយអំពីការវៀរចាកបាណាតិបាត១

អទិន្នាទាន១   កាមេសុមិច្ឆាចារ១    មុសាវាទ១   បេសុញ្ញវាទ១

ផរុសវាទ១    សម្ផប្បលាបៈ១

ពីជគាម១   វិកាលភោជន១​   គ្រឿងក្រអូប និង គ្រឿងលាប១ ។

អាមកធញ្ញបេយ្យាលតតិយវគ្គ ទី ៩

៣៣០

ឧទ្ទាន គឺ

៣៣០  ដល់ ៣៣២

និយាយអំពី កិរិយារាំ១

អំពីកិរិយា ដេកលើទីខ្ពស់  និង ទីដ៏ប្រសើរ១

អំពីកិរិយា ​ទទួល ប្រាក់ និង មាស១

អំពីកិរិយាទទួល ស្រូវ១

អំពីកិរិយាទទួល សាច់១

អំពីកិរិយាទទួល  ស្រី និង ក្មេងស្រី១

អំពីកិរិយាទទួល ទាសី និង ទាសៈ១

អំពីកិរិយាទទួល ​ពពែ និង ចៀម១

អំពីកិរិយាទទួល មាន់ ជ្រូក១

អំពីកិរិយាទទួល  ដំរី១ ។

អាមកធញ្ញបេយ្យាលចតុត្ថវគ្គ ទី ១០

៣៣៣ ដល់ ៣៤០

ចប់ចតុត្ថវគ្គ ទី១០