-
ដើម្បីអាន
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា (សៀវភៅបិដក លេខ
:
015)
សូមចុចលើពាក្យ
Matika ។
-
ដើម្បីអាន
សៀវភៅបិដកលេខ ០១៥ សូមចុចលើពាក្យ
សីលក្ខន្ធវគ្គ
១៥
។
-
ដើម្បីអាន អត្ថបទណាមួយ សូមរកលេខទំព័រ ដែលមាននៅក្នុងជួរ
លេខទំព័រ
ឬនៅក្នុងចន្លោះ ពីទំព័រ (ក) ទៅដល់ ទំព័រ
(ខ) នៃសៀវភៅនេះ។
សុត្តន្តបិដក ទីឃនិកាយ
ទុតិយភាគ
សីលក្ខន្ធវគ្គ
១៥
(ព.ស.
២៥០១)
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
សៀវភៅលេខ
|
កូដទន្តសូត្រ ទី ៥
|
|
015
|
រឿងកូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៣
|
015
|
ពោលអំពីគុណ នៃ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៧
|
015
|
ពុទ្ធគុណកថា
|
១១
|
015
|
យញ្ញសម្បទា ៣ប្រការ មានបរិក្ខារ ១៦
|
១៧
|
015
|
ការពោលអំពីព្រះបាទ
មហាវិជិតរាជ
|
១៩
|
015
|
ការពោលអំពី មហាយញ្ញ របស់ព្រះបាទ
មហាវិជិតរាជ
|
២១
|
015
|
សេចក្តីត្រិះរិះ របស់ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៤៣
|
015
|
ពុទ្ធយញ្ញ កថា
និច្ចភត្តទាន
|
៤៥
|
015
|
សរណគមន៍
|
៤៧
|
015
|
ការកើតឡើងនៃព្រះតថាគត
|
៤៩
|
015
|
ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសកនៃ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៥១
|
015
|
ការយាងចូលទៅកាន់រោងយញ្ញពិធី របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៥៣
|
015
|
មហាលិសូត្រទី ៦
|
|
015
|
សុត្តនិទាន
|
៥៧
|
015
|
សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការឃើញនូវរូបទិព្វ
|
៦១
|
015
|
សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការស្តាប់ឮសំឡេងទិព្វ
|
៦៣
|
015
|
សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនទាំងពីរចំណែក ការឃើញរូបទិព្វជាដើម
|
៦៥
|
015
|
ការប្រព្រឹត្តដែលជាហេតុធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវសមាធិភាវនា
|
៦៧
|
015
|
ការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវចេតោវិមុត្តិ និងបញ្ញាវិមុត្តិជាដើម
|
៦៩
|
015
|
ពុទ្ធគុណកថា សីលសម្បទា ឈាន
|
៧១
|
015
|
ការត្រេកអរចំពោះ ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៧៣
|
015
|
ជាលិយសូត្រ ទី ៧
|
|
015
|
សីលសម្បទា ឈាន
|
៧៥
|
015
|
ការត្រេកអរចំពោះ ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៧៧
|
015
|
មហាសីហនាទសូត្រ ទី ៨
|
|
015
|
ការតិះដៀលតបៈ ទាំងពួងជាដើម
|
៧៩
|
015
|
ពោលអំពីការលះ អកុសលធម៌
|
៨១
|
015
|
ពោលអំពី ការសមាទានកុសលធម៌
|
៨៣
|
015
|
ពោលអំពីផ្តើមនូវ តបៈរបស់ អចេលកស្សប
|
៨៧
|
015
|
សម្បទា ៣ ប្រការ
|
៩១
|
015
|
ពោលអំពី សាមញ្ញគុណ
និង ព្រហ្មញ្ញគុណ
|
៩៣
|
015
|
ពោលអំពីការចម្រើនមេត្តាចិត្ត
|
៩៧
|
015
|
សម្បទា ៣ យ៉ាង
|
១០១
|
015
|
សីហនាទ ក្នុងបរិសទ្យទាំងឡាយ
|
១០៣
|
015
|
តិត្ថិយបរិវាស និង
បព្វជ្ជាឧបសម្បទា នៃអចេលកស្សប
|
១០៧
|
015
|
បោដ្ឋបាទសូត្រ ទី ៩
|
|
015
|
ព្រះមានបញរះភាគទ្រង់ពុទ្ធដំណើរចូលទៅរកបោដ្ឋបាទបរិព្វាជក
|
១១១
|
015
|
ការពោលអំពី អភិសញ្ញានិរោធ
|
១១៣
|
015
|
តតិយជ្ឈាន និង
ចតុត្ថជ្ឈាន
|
១១៧
|
015
|
អរូបជ្ឈាន មានវិញ្ញាណញ្ចាយតនជ្ឈាន ជាដើម
|
១១៩
|
015
|
អនុបុព្វាភិសញ្ញានិរោធសម្បជានសមាបត្តិ
|
១២១
|
015
|
ការពោលអំពី សញ្ញា និង ញាណ
|
១២៣
|
015
|
ការពោលអំពី សញ្ញា និង ខ្លួន
|
១២៥
|
015
|
ប្រស្នាដែលតថាគតមិនបានព្យាករ
|
១២៧
|
015
|
ប្រស្នាដែលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករ និងប្រស្នាដែលមិនទ្រង់ព្យាករ
|
១២៩
|
015
|
ចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត និង បោដ្ឋបាទបរិព្វាជក
|
១៣១
|
015
|
ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយក៏មាន មិនមែនដោយចំណែកមួយក៏មាន
|
១៣៣
|
015
|
ធម៌ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយ
|
១៣៥
|
015
|
ការពោលអំពីទិដ្ឋិ របស់សមណព្រាហ្មណ៍
|
១៣៧
|
015
|
ការបាននូវឧឡារិកអត្តភាព
|
១៤៥
|
015
|
ការបាននូវអរូបអត្តភាព
|
១៤៧
|
015
|
ការបាននូវអត្តភាព មានឧឡារិកអត្តភាពជាដើម
|
១៥១
|
015
|
សេចក្តីដោះស្រាយ របស់ចិត្តហត្ថិសារីបុត្រ
|
១៥៣
|
015
|
ការបាននូវអត្តភាព មានឧឡារិកអត្តភាពជាដើម
|
១៥៧
|
015
|
ព្រះចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត មានអាយុបានសម្រេច ព្រះអរហន្ត
|
១៥៩
|
015
|
សុកសូត្រ ទី ១០
|
|
015
|
មាណពចូលទៅកាន់សំណាក់នៃព្រះ អានន្ទត្ថេរ
|
១៦១
|
015
|
ព្រះ អានន្ទត្ថេរ ចូលទៅកាន់លំនៅ របស់សុភមាណព
|
១៦៣
|
015
|
ការបាននូវសទ្ធា ក្នុងព្រះតថាគត
|
១៦៥
|
015
|
ការចិញ្ចិមជីវិរខុស ព្រោះ តិរច្ឆានវិជ្ជា
|
១៦៧
|
015
|
សីលសម្បទា
|
១៦៩
|
015
|
សតិសម្បជញ្ញៈ
|
១៧១
|
015
|
ការជម្រះចិត្តឲ្យស្អាត ចាក នីវរណធម៌ ទាំង ៥
|
១៧៣
|
015
|
សេចក្តីឧបមានៃ នីវរណធម៌ ទាំង ៥
|
១៧៥
|
015
|
ការពោលអំពី ឈាន
សេចក្តីឧបមានៃឈាន
|
១៧៧
|
015
|
ការពោលសរសើរ ព្រះ អានន្ទត្ថេរ នៃសុភមាណព
|
១៨៣
|
015
|
ការពោលអំពី បញ្ញា សេចក្តីឧបមានៃ បញ្ញា
|
១៨៥
|
015
|
សោតធាតុទិព្វ
|
១៨៩
|
015
|
ចេតោបរិយញ្ញាណ
|
១៩១
|
015
|
បុព្វេនិវាសនុស្សតិញ្ញាណ
|
១៩៣
|
015
|
ចុតូបបាតញ្ញាណ
|
១៩៥
|
015
|
អាសវក្ខយញ្ញាណ
|
១៩៧
|
015
|
សុភមាណបសរសើរ ព្រះអានន្ទត្ថេរ
ការសំដែងខ្លួនជា ឧបាសក
|
១៩៩
|
015
|
កេវដ្តសូត្រ ទី ១១
|
|
015
|
បាដិហារ្យ ៣ យ៉ាង
ការពោលអំពី ឥទ្ធិវិធិ
|
២០៣
|
015
|
ការពោលអំពី
អាទេសនាបាដិហារ្យ
|
២០៥
|
015
|
ការពោលអំពី
អនុសាសនីបាដិហារ្យ
|
២០៧
|
015
|
រឿងភិក្ខុអ្នកស្វែងរក មហាភូតរូប
|
២០៩
|
015
|
សេចក្តីព្យាករណ៍ប្រស្នាអំពី មហាភូតរូប
|
២១៩
|
015
|
លោហិច្ចសូត្រ ទី ១២
|
|
015
|
សុត្តនិទាន ការទូលសួរអំពីមិនមានអាពាធជាដើម (ចំពោះព្រះមាន
ព្រះភាគ)
|
២២៣
|
015
|
ការក្រាបបង្គំទូលភត្តកាល ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ
|
២២៥
|
015
|
ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
|
២២៧
|
015
|
ពោលអំពីការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិខុស
របស់លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
|
២៣១
|
015
|
គ្រូដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់មាន៣ ពួក
|
២៣៥
|
015
|
គ្រូ ទី ២ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់
|
២៣៧
|
015
|
គ្រូ ទី ៣ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់
|
២៣៩
|
015
|
សាស្តា មិនគួរដល់ការចោទប្រកាន់ ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសកនៃ
លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
|
២៤១
|
015
|
តេវិជ្ជសូត្រ ទី ១៣
|
|
015
|
ការប្រឹក្សាគ្នានៃវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព ពុទ្ធគុណកថា
|
២៤៥
|
015
|
ពោលអំពីវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព មានសេចក្តីប្រកាន់
ខុសគ្នា
|
២៤៧
|
015
|
ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរវាសេដ្ឋមាណព
|
២៤៩
|
015
|
មត្តាមត្តកថា ពួកឫសីជាបុព្វបុរស
|
២៥៧
|
015
|
សេចក្តីឧបមាដោយជណ្តើរ
|
២៥៩
|
015
|
ពួកឫសីជាបុព្វបុរស
|
២៦១
|
015
|
សេចក្តីឧបមាដោយស្ទឹងអចិរវតី
|
២៦៣
|
015
|
កាមគុណទាំង ៥
|
២៦៥
|
015
|
នីវរណធម៌ ៥ ប្រការ
|
២៦៧
|
015
|
ការទ្រង់សាកសួរ វាសេដ្ឋមាណព
|
២៦៩
|
015
|
បដិបទា ជាគ្រឿងញ៉ាំងសត្វឲ្យទៅកាន់ព្រហ្មលោក
|
២៧១
|
015
|
ការពោលអំពីចេត្តោវិមុត្តិ
មានកំណត់ប្រមាណមិនបាន
|
២៧៥
|
015
|
ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសក និងបញ្ជីរឿងនៃ សីលក្ខន្ធវគ្គនោះ
|
២៧៩
|
015
|