- ដើម្បីអាន សន្លឹក ចង្អុល​ប្រាប់មាតិកា (សៀវភៅបិដក លេខ : 015)

សូមចុចលើពាក្យ Matika 

- ដើម្បីអាន សៀវភៅបិដកលេខ ០១៥ សូមចុចលើពាក្យ   សីលក្ខន្ធវគ្គ ១៥

- ដើម្បីអាន អត្ថបទណាមួយ សូមរកលេខទំព័រ ដែលមាននៅក្នុងជួរ

លេខ​ទំព័រ ឬនៅក្នុងចន្លោះ ពីទំព័រ (ក)  ទៅដល់ ទំព័រ (ខ) នៃសៀវភៅនេះ។

សុត្តន្តបិដក  ទីឃនិកាយ  ទុតិយភាគ 

សីលក្ខន្ធវគ្គ ១៥

​(ព.. ២៥០១)

មាតិកា

លេខ​ទំព័រ

សៀវភៅលេខ

កូដទន្តសូត្រ ទី ៥

 

 015

រឿងកូដទន្តព្រាហ្មណ៍

 015

ពោលអំពីគុណ នៃ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍

 015

ពុទ្ធគុណ​កថា

១១

 015

យញ្ញសម្បទា​ ៣​ប្រការ មានបរិក្ខារ ១៦

១៧

 015

ការពោលអំពីព្រះបាទ  មហាវិជិតរាជ

១៩

 015

ការពោលអំពី មហាយញ្ញ របស់ព្រះបាទ  មហាវិជិតរាជ

២១

 015

សេចក្តីត្រិះរិះ របស់ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍

៤៣

 015

ពុទ្ធយញ្ញ កថា  និច្ចភត្តទាន

៤៥

 015

សរណគមន៍

៤៧

 015

ការកើតឡើងនៃព្រះតថាគត

៤៩

 015

ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសក​នៃ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍

៥១

 015

ការយាងចូលទៅកាន់រោងយញ្ញពិធី របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍

៥៣

 015

មហាលិសូត្រ​​ទី ៦

 

 015

សុត្តនិទាន

៥៧

 015

សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការឃើញនូវរូបទិព្វ

៦១

 015

សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការស្តាប់ឮសំឡេងទិព្វ

៦៣

 015

សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនទាំងពីរចំណែក ការឃើញរូបទិព្វជាដើម

៦៥

 015

ការប្រព្រឹត្តដែលជាហេតុធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវសមាធិភាវនា

៦៧

 015

ការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវចេតោវិមុត្តិ និងបញ្ញាវិមុត្តិជាដើម

៦៩

 015

ពុទ្ធគុណកថា សីលសម្បទា ឈាន

៧១

 015

ការត្រេកអរចំពោះ ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ

៧៣

 015

ជាលិយសូត្រ ទី ៧

 

 015

សីលសម្បទា ឈាន

៧៥

 015

ការត្រេកអរចំពោះ ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ

៧៧

 015

មហាសីហនាទសូត្រ ទី ៨

 

 015

ការតិះដៀលតបៈ ទាំងពួងជាដើម

៧៩

 015

ពោលអំពីការលះ អកុសលធម៌

៨១

 015

ពោលអំពី ការសមាទាន​កុសលធម៌

៨៣

 015

ពោលអំពីផ្តើមនូវ តបៈរបស់ អចេលកស្សប

៨៧

 015

សម្បទា ៣  ប្រការ

៩១

 015

ពោលអំពី សាមញ្ញគុណ  និង ព្រហ្មញ្ញគុណ

៩៣

 015

ពោលអំពីការចម្រើនមេត្តាចិត្ត

៩៧

 015

សម្បទា ៣ យ៉ាង

១០១

 015

សីហនាទ ក្នុងបរិសទ្យទាំងឡាយ

១០៣

 015

តិត្ថិយបរិវាស  និង បព្វជ្ជាឧបសម្បទា ​នៃអចេលកស្សប

១០៧

 015

បោដ្ឋបាទសូត្រ ​ទី ៩

 

 015

ព្រះមានបញរះភាគទ្រង់ពុទ្ធដំណើរចូលទៅរកបោដ្ឋបាទបរិព្វាជក

១១១

 015

ការពោលអំពី អភិសញ្ញានិរោធ

១១៣

 015

តតិយជ្ឈាន  និង ចតុត្ថជ្ឈាន

១១៧

 015

អរូបជ្ឈាន មានវិញ្ញាណញ្ចាយតនជ្ឈាន ​ជាដើម

១១៩

 015

អនុបុព្វាភិសញ្ញានិរោធសម្បជានសមាបត្តិ

១២១

 015

ការពោលអំពី សញ្ញា និង ញាណ

១២៣

 015

ការពោលអំពី សញ្ញា និង ខ្លួន

១២៥

 015

ប្រស្នាដែលតថាគតមិនបានព្យាករ

១២៧

 015

ប្រស្នាដែលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករ និងប្រស្នាដែលមិនទ្រង់ព្យាករ

១២៩

 015

ចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត និង បោដ្ឋបាទបរិព្វាជក

១៣១

 015

ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយក៏មាន មិនមែនដោយចំណែកមួយក៏មាន

១៣៣

 015

ធម៌ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយ

១៣៥

 015

ការពោលអំពីទិដ្ឋិ របស់សមណព្រាហ្មណ៍

១៣៧

 015

ការបាននូវឧឡារិកអត្តភាព

១៤៥

 015

ការបាននូវអរូបអត្តភាព

១៤៧

 015

ការបាននូវអត្តភាព មានឧឡារិកអត្តភាព​ជាដើម

១៥១

 015

សេចក្តីដោះស្រាយ របស់ចិត្តហត្ថិសារីបុត្រ

១៥៣

 015

ការបាននូវអត្តភាព មានឧឡារិកអត្តភាព​ជាដើម

១៥៧

 015

ព្រះចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត មានអាយុបាន​សម្រេច ព្រះអរហន្ត

១៥៩

 015

សុកសូត្រ ​ទី ១០

 

 015

មាណពចូលទៅកាន់សំណាក់នៃព្រះ អានន្ទត្ថេរ

១៦១

 015

ព្រះ អានន្ទត្ថេរ ចូលទៅកាន់​លំនៅ របស់​សុភមាណព

១៦៣

 015

ការបាននូវសទ្ធា ក្នុងព្រះតថាគត

១៦៥

 015

ការចិញ្ចិមជីវិរខុស ព្រោះ តិរច្ឆានវិជ្ជា

១៦៧

 015

សីលសម្បទា

១៦៩

 015

សតិសម្បជញ្ញៈ

១៧១

 015

ការជម្រះចិត្តឲ្យស្អាត ចាក នីវរណធម៌ ទាំង ៥

១៧៣

 015

សេចក្តីឧបមានៃ នីវរណធម៌ ទាំង ៥

១៧៥

 015

ការពោលអំពី ឈាន  សេចក្តីឧបមានៃឈាន

១៧៧

 015

ការពោលសរសើរ ព្រះ អានន្ទត្ថេរ ​នៃសុភមាណព

១៨៣

 015

ការពោលអំពី បញ្ញា ​សេចក្តីឧបមានៃ បញ្ញា

១៨៥

 015

                                សោតធាតុទិព្វ

១៨៩

 015

                                ចេតោបរិយញ្ញាណ

១៩១

 015

បុព្វេនិវាសនុស្សតិញ្ញាណ

១៩៣

 015

ចុតូបបាតញ្ញាណ

១៩៥

 015

អាសវក្ខយញ្ញាណ

១៩៧

 015

សុភមាណបសរសើរ ព្រះអានន្ទត្ថេរ ​  ការសំដែងខ្លួនជា ឧបាសក

១៩៩

 015

កេវដ្តសូត្រ ​ទី ១១

 

 015

បាដិហារ្យ ៣ យ៉ាង  ការពោលអំពី ឥទ្ធិវិធិ

២០៣

 015

ការពោលអំពី  អាទេសនាបាដិហារ្យ

២០៥

 015

ការពោលអំពី   អនុសាសនីបាដិហារ្យ

២០៧

 015

រឿងភិក្ខុអ្នកស្វែងរក មហាភូតរូប

២០៩

 015

សេចក្តីព្យាករណ៍ប្រស្នាអំពី មហាភូតរូប

២១៩

 015

លោហិច្ចសូត្រ  ​ទី ១២

 

 015

សុត្តនិទាន ការទូលសួរអំពីមិនមានអាពាធជាដើម (ចំពោះព្រះមាន

ព្រះភាគ)

២២៣

 015

ការក្រាបបង្គំទូលភត្តកាល ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ

២២៥

 015

ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍

២២៧

 015

ពោលអំពីការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិខុស  របស់លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍

២៣១

 015

គ្រូដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់មាន​៣ ពួក

២៣៥

 015

គ្រូ​ ទី ២ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់

២៣៧

 015

គ្រូ​ ទី ៣ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់

២៣៩

 015

សាស្តា មិនគួរដល់ការចោទប្រកាន់ ​ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសកនៃ

លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍

២៤១

 015

តេវិជ្ជសូត្រ ​ទី ១៣

 

 015

ការប្រឹក្សាគ្នានៃវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព ​ពុទ្ធគុណកថា

២៤៥

 015

ពោលអំពីវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព​ មានសេចក្តីប្រកាន់

ខុសគ្នា

២៤៧

 015

ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរវាសេដ្ឋមាណព

២៤៩

 015

មត្តាមត្តកថា ​ពួកឫសីជាបុព្វបុរស

២៥៧

 015

សេចក្តីឧបមាដោយជណ្តើរ

២៥៩

 015

ពួកឫសីជាបុព្វបុរស

២៦១

 015

សេចក្តីឧបមាដោយស្ទឹង​អចិរវតី

២៦៣

 015

កាមគុណទាំង ៥

២៦៥

 015

នីវរណធម៌ ៥ ប្រការ

២៦៧

 015

ការទ្រង់សាកសួរ វាសេដ្ឋមាណព

២៦៩

 015

បដិបទា ជាគ្រឿងញ៉ាំងសត្វឲ្យទៅកាន់ព្រហ្មលោក

២៧១

 015

ការពោលអំពីចេត្តោវិមុត្តិ  មានកំណត់ប្រមាណមិនបាន

២៧៥

 015

ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសក និងបញ្ជីរឿងនៃ សីលក្ខន្ធវគ្គនោះ

២៧៩

 015