|
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា
(*)
(លេខសៀវភៅបិដក :
014)
សុត្តន្តបិដក បឋមភាគ
សីលក្ខន្ធវគ្គ
១៤
ព្រហ្មជាលសូត្រ
សាមញ្ញផលសូត្រ
អម្ពដ្ឋសូត្រ
និង សោណទណ្ឌសូត្រ
(*)
ជាបញ្ជីមាតិកា ថ្មី ចម្លងពីអត្ថបទទាំងឡាយនៅក្នុងសៀវភៅនេះ ។
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
|
សីលក្ខន្ធវគ្គ
|
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ទី១
|
១
|
|
ការធ្វើពីជគាម និង ភូតគាម ឲ្យវិនាសជាដើម
|
១៣
|
|
ការប្រកបល្បែងបាស្កាជាទីតាំងនៃសេចក្តីប្រមាទ
|
១៥
|
|
ការប្រកបនូវវត្ថុជាទីតាំងនៃការស្អិតស្អាងរាងកាយ
|
១៧
|
|
និយាយអំពីពាក្យប្រណាំងប្រជែង
|
១៩
|
|
ការពោលកុហក និងការពោលរាក់ទាក់ ជាដើម
|
២១
|
|
តិរច្ឆានវិជ្ជា
|
២៣
|
|
ការកំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើម បុព្វេនិវាសានុស្សតិ
|
៣១
|
|
ការកំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើម ហេតុ ៤ យ៉ាង
|
៤៣
|
|
ការកំណត់នូវចំណែកនៃខន្ធខាងដើម ប្រកបដោយ អមរាវិក្ខេបទិដ្ឋិ
|
៦៣
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ប្រកបដោយ អធិច្ចសមុប្បន្នទិដ្ឋិ
|
៧១
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ប្រកបដោយ អបរន្តកប្បទិដ្ឋិ
|
៧៥
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ប្រកបដោយ ខន្ធមាឃតនទិដ្ឋិ ជាអសញ្ញីវាទ
|
៧៧
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ប្រកបដោយ ខន្ធមាឃតនទិដ្ឋិ ជានេវសញ្ញី នាសញ្ញីវាទ
|
៧៩
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ឧច្ឆេទវាទ
|
៨៣
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ ទិដ្ឋិធម្មនិព្វានវាទ
|
៨៧
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ សស្សតវាទ
|
៩៣
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ
ប្រកបដោយ អមរាវិក្ខេបទិដ្ឋិ
ជាដើម
|
៩៥
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ
ប្រកបដោយ ខន្ធមាឃតនទិដ្ឋិ ជាដើម
|
៩៧
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ
ប្រកបដោយ
បុព្វន្តាបរន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម
|
៩៩
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ
ប្រកបដោយ
អបរន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម
|
១០៧
|
|
ព្រហ្មជាលសូត្រ
ប្រកបដោយ
បុព្វន្តាបរន្តកប្បទិដ្ឋិ ជាដើម
|
១០៩
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ
ទី ២
|
១១៤
|
|
រឿងព្រះបាទ អជាតសត្តុ
|
១១៥
|
|
ការសួរអំពីផលនៃ សមណប្បដិបត្តិ ដែលឃើញច្បាស់ដោយខ្លួនឯង
|
១២៣
|
|
វាទៈ របស់គ្រូឈ្មោះ បូរណៈ
|
១២៥
|
|
វាទៈ របស់គ្រូឈ្មោះ មក្ខលិ
|
១២៩
|
|
វាទៈ របស់គ្រូឈ្មោះ អជិតៈ
|
១៣៥
|
|
វាទៈ របស់គ្រូឈ្មោះ បកុធៈ
|
១៣៩
|
|
វាទៈ របស់គ្រូឈ្មោះ
និគណ្ធៈ
|
១៤១
|
|
វាទៈ របស់គ្រូឈ្មោះ សញ្ជ័យ
|
១៤៣
|
|
ការសួរអំពីផលនៃ សមណប្បដិបត្តិ ដែលឃើញច្បាស់ដោយខ្លួនឯង
|
១៤៧
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ
សីលក្ខន្ធកថា មជ្ឈិសីលំ
|
១៦១
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ
សីលក្ខន្ធកថា មហាសីលំ
|
១៦៩
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ
សេចក្តីសង្រួម
ក្នុងឥន្ទ្រយ
|
១៧៧
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ
សតិសម្បជញ្ញៈ
សេចក្តីសន្តោស
|
១៧៩
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ
សេចក្តីឧបមានៃ នីវរណធម៌ ទាំង ៥
|
១៨១
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ទុតិយជ្ឈាន
សេចក្តីប្រៀបដោយអន្លង់ទឹក
|
១៨៧
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ តតិយជ្ឈាន
|
១៨៨
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ចតុត្ថជ្ឈាន
|
១៨៩
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ការបង្អោនទៅដើម្បី
ញាណទស្សនៈ
|
១៩១
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ការនិម្មិតនូវកាយ
ដែលសម្រសចអំពីចិត្ត
|
១៩៣
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ញាណជាគ្រឿងតាក់តែង
ឫទ្ធិ
|
១៩៥
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ចេតោបរិយញ្ញាណ
|
១៩៩
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ
|
២០១
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ចតូបបាតញ្ញាណ
|
២០៥
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ អាសវក្ខយញ្ញាណ
|
២០៩
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ការទ្រង់សំដែងព្រះអង្គជាឧបាសករបស់ព្រអជាតសត្តុ
|
២១១
|
|
សមញ្ញផលសូត្រ ការទ្រង់អនុមោទនារបស់ព្រះបាទ
អជាតសត្តុ
|
២១៣
|
|
អម្ពដ្ឋសូត្រ ទី ៣
|
២១៥
|
|
រឿង អម្ពដ្ឋមាណព
|
២១៧
|
|
ការពោលបន្តុះបង្អាប់ថាជា ពូជគហបតី ជាគំរប់ ២ និង គំរប់ ៣
|
២២៥
|
|
ពោលអំពី សក្យវង្ស
|
២២៧
|
|
ការញាំញីដោយពាក្យថា កូនទាសី
|
២២៩
|
|
ពោលអំពីវង្សរបស់ អម្ពដ្ឋមាណព
|
២៣១
|
|
ការបរិបូណ៌ដោយវិជ្ជា និងចរណៈ
|
២៤១
|
|
ប្រធាននៃសេចក្តី សាបសូន្យ នៃគុណសម្បទា គឺ វិជ្ជា និងចរណៈ
|
២៤៣
|
|
ពួកឥសីដែលជាបុព្វបុរស
|
២៤៩
|
|
មហាបុរិសលក្ខណៈ ២ប្រការ
|
២៥៣
|
|
រឿងព្រាហ្ម ឈ្មោះ បោក្ខរសាតិ
|
២៥៥
|
|
សោណទណ្ឌសូត្រ ទី ៤
|
២៦៤
|
|
កិត្តិសព្ទ របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
២៦៧
|
|
គុណកថារបស់ សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
ពុទ្ធគុណកថា
|
២៧៥
|
|
សេចក្តីត្រិះរិះ របស់ សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
|
២៧៩
|
|
ការចូលទៅគាល់ ព្រះមានព្រះភាគនៃ សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
|
២៨១
|
|
សេចក្តីត្រិះរិះ របស់ សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
|
២៨៣
|
|
ការបញ្ញត្តិថាជាព្រាហ្មណ៍ មានអង្គ ៥
|
២៨៥
|
|
ការបញ្ញត្តិថាជាព្រាហ្មណ៍ មានអង្គ ៣
|
២៨៧
|
|
ការបញ្ញត្តិថាជាព្រាហ្មណ៍ មានអង្គ ២
|
២៨៩
|
|
ការពោល តប ត របស់ សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
|
២៩១
|
|
ការពោលអំពីគុណ របស់ អង្គកមាណព
|
២៩៣
|
|
ពោលអំពី សីល និង បញ្ញា
|
២៩៥
|
|
សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
សំដែងខ្លួនជាឧបាសក
|
២៩៧
|
|
បំណងរបស់ សោណទណ្ឌព្រាហ្មណ៍
|
២៩៩
|
|
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា
(លេខសៀវភៅបិដក :
015)
សុត្តន្តបិដក
ទីឃនិកាយ
ទុតិយភាគ
សីលក្ខន្ធវគ្គ
១៥
(ព.ស.
២៥០១)
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
|
កូដទន្តសូត្រ ទី ៥
|
|
|
រឿងកូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៣
|
|
ពោលអំពីគុណ នៃ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៧
|
|
ពុទ្ធគុណកថា
|
១១
|
|
យញ្ញសម្បទា ៣ប្រការ មានបរិក្ខារ ១៦
|
១៧
|
|
ការពោលអំពីព្រះបាទ
មហាវិជិតរាជ
|
១៩
|
|
ការពោលអំពី មហាយញ្ញ របស់ព្រះបាទ
មហាវិជិតរាជ
|
២១
|
|
សេចក្តីត្រិះរិះ របស់ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៤៣
|
|
ពុទ្ធយញ្ញ កថា
និច្ចភត្តទាន
|
៤៥
|
|
សរណគមន៍
|
៤៧
|
|
ការកើតឡើងនៃព្រះតថាគត
|
៤៩
|
|
ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសកនៃ កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៥១
|
|
ការយាងចូលទៅកាន់រោងយញ្ញពិធី របស់កូដទន្តព្រាហ្មណ៍
|
៥៣
|
|
មហាលិសូត្រទី ៦
|
|
|
សុត្តនិទាន
|
៥៧
|
|
សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការឃើញនូវរូបទិព្វ
|
៦១
|
|
សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនដោយចំណែកមួយ ការស្តាប់ឮសំឡេងទិព្វ
|
៦៣
|
|
សមាធិដែលភិក្ខុចម្រើនទាំងពីរចំណែក ការឃើញរូបទិព្វជាដើម
|
៦៥
|
|
ការប្រព្រឹត្តដែលជាហេតុធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវសមាធិភាវនា
|
៦៧
|
|
ការធ្វើឲ្យជាក់ច្បាស់នូវចេតោវិមុត្តិ និងបញ្ញាវិមុត្តិជាដើម
|
៦៩
|
|
ពុទ្ធគុណកថា សីលសម្បទា ឈាន
|
៧១
|
|
ការត្រេកអរចំពោះ ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៧៣
|
|
ជាលិយសូត្រ ទី ៧
|
|
|
សីលសម្បទា ឈាន
|
៧៥
|
|
ការត្រេកអរចំពោះ ភាសិត របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៧៧
|
|
មហាសីហនាទសូត្រ ទី ៨
|
|
|
ការតិះដៀលតបៈ ទាំងពួងជាដើម
|
៧៩
|
|
ពោលអំពីការលះ អកុសលធម៌
|
៨១
|
|
ពោលអំពី ការសមាទានកុសលធម៌
|
៨៣
|
|
ពោលអំពីផ្តើមនូវ តបៈរបស់ អចេលកស្សប
|
៨៧
|
|
សម្បទា ៣ ប្រការ
|
៩១
|
|
ពោលអំពី សាមញ្ញគុណ
និង ព្រហ្មញ្ញគុណ
|
៩៣
|
|
ពោលអំពីការចម្រើនមេត្តាចិត្ត
|
៩៧
|
|
សម្បទា ៣ យ៉ាង
|
១០១
|
|
សីហនាទ ក្នុងបរិសទ្យទាំងឡាយ
|
១០៣
|
|
តិត្ថិយបរិវាស និង
បព្វជ្ជាឧបសម្បទា នៃអចេលកស្សប
|
១០៧
|
|
បោដ្ឋបាទសូត្រ ទី ៩
|
|
|
ព្រះមានបញរះភាគទ្រង់ពុទ្ធដំណើរចូលទៅរកបោដ្ឋបាទបរិព្វាជក
|
១១១
|
|
ការពោលអំពី អភិសញ្ញានិរោធ
|
១១៣
|
|
តតិយជ្ឈាន និង
ចតុត្ថជ្ឈាន
|
១១៧
|
|
អរូបជ្ឈាន មានវិញ្ញាណញ្ចាយតនជ្ឈាន ជាដើម
|
១១៩
|
|
អនុបុព្វាភិសញ្ញានិរោធសម្បជានសមាបត្តិ
|
១២១
|
|
ការពោលអំពី សញ្ញា និង ញាណ
|
១២៣
|
|
ការពោលអំពី សញ្ញា និង ខ្លួន
|
១២៥
|
|
ប្រស្នាដែលតថាគតមិនបានព្យាករ
|
១២៧
|
|
ប្រស្នាដែលព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករ និងប្រស្នាដែលមិនទ្រង់ព្យាករ
|
១២៩
|
|
ចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត និង បោដ្ឋបាទបរិព្វាជក
|
១៣១
|
|
ធម៌ប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយក៏មាន មិនមែនដោយចំណែកមួយក៏មាន
|
១៣៣
|
|
ធម៌ដែលប្រព្រឹត្តទៅដោយចំណែកមួយ
|
១៣៥
|
|
ការពោលអំពីទិដ្ឋិ របស់សមណព្រាហ្មណ៍
|
១៣៧
|
|
ការបាននូវឧឡារិកអត្តភាព
|
១៤៥
|
|
ការបាននូវអរូបអត្តភាព
|
១៤៧
|
|
ការបាននូវអត្តភាព មានឧឡារិកអត្តភាពជាដើម
|
១៥១
|
|
សេចក្តីដោះស្រាយ របស់ចិត្តហត្ថិសារីបុត្រ
|
១៥៣
|
|
ការបាននូវអត្តភាព មានឧឡារិកអត្តភាពជាដើម
|
១៥៧
|
|
ព្រះចិត្តហត្ថិសារីបុត្ត មានអាយុបានសម្រេច ព្រះអរហន្ត
|
១៥៩
|
|
សុកសូត្រ ទី ១០
|
|
|
មាណពចូលទៅកាន់សំណាក់នៃព្រះ អានន្ទត្ថេរ
|
១៦១
|
|
ព្រះ អានន្ទត្ថេរ ចូលទៅកាន់លំនៅ របស់សុភមាណព
|
១៦៣
|
|
ការបាននូវសទ្ធា ក្នុងព្រះតថាគត
|
១៦៥
|
|
ការចិញ្ចិមជីវិរខុស ព្រោះ តិរច្ឆានវិជ្ជា
|
១៦៧
|
|
សីលសម្បទា
|
១៦៩
|
|
សតិសម្បជញ្ញៈ
|
១៧១
|
|
ការជម្រះចិត្តឲ្យស្អាត ចាក នីវរណធម៌ ទាំង ៥
|
១៧៣
|
|
សេចក្តីឧបមានៃ នីវរណធម៌ ទាំង ៥
|
១៧៥
|
|
ការពោលអំពី ឈាន
សេចក្តីឧបមានៃឈាន
|
១៧៧
|
|
ការពោលសរសើរ ព្រះ អានន្ទត្ថេរ នៃសុភមាណព
|
១៨៣
|
|
ការពោលអំពី បញ្ញា សេចក្តីឧបមានៃ បញ្ញា
|
១៨៥
|
|
សោតធាតុទិព្វ
|
១៨៩
|
|
ចេតោបរិយញ្ញាណ
|
១៩១
|
|
បុព្វេនិវាសនុស្សតិញ្ញាណ
|
១៩៣
|
|
ចុតូបបាតញ្ញាណ
|
១៩៥
|
|
អាសវក្ខយញ្ញាណ
|
១៩៧
|
|
សុភមាណបសរសើរ ព្រះអានន្ទត្ថេរ
ការសំដែងខ្លួនជា ឧបាសក
|
១៩៩
|
|
កេវដ្តសូត្រ ទី ១១
|
|
|
បាដិហារ្យ ៣ យ៉ាង
ការពោលអំពី ឥទ្ធិវិធិ
|
២០៣
|
|
ការពោលអំពី
អាទេសនាបាដិហារ្យ
|
២០៥
|
|
ការពោលអំពី
អនុសាសនីបាដិហារ្យ
|
២០៧
|
|
រឿងភិក្ខុអ្នកស្វែងរក មហាភូតរូប
|
២០៩
|
|
សេចក្តីព្យាករណ៍ប្រស្នាអំពី មហាភូតរូប
|
២១៩
|
|
លោហិច្ចសូត្រ
ទី ១២
|
|
|
សុត្តនិទាន ការទូលសួរអំពីមិនមានអាពាធជាដើម (ចំពោះព្រះមាន
ព្រះភាគ)
|
២២៣
|
|
ការក្រាបបង្គំទូលភត្តកាល ចំពោះព្រះមានព្រះភាគ
|
២២៥
|
|
ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរលោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
|
២២៧
|
|
ពោលអំពីការទ្រង់ដោះទិដ្ឋិខុស
របស់លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
|
២៣១
|
|
គ្រូដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់មាន៣ ពួក
|
២៣៥
|
|
គ្រូ ទី ២ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់
|
២៣៧
|
|
គ្រូ ទី ៣ ដែលគួរដល់ការចោទប្រកាន់
|
២៣៩
|
|
សាស្តា មិនគួរដល់ការចោទប្រកាន់ ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសកនៃ
លោហិច្ចព្រាហ្មណ៍
|
២៤១
|
|
តេវិជ្ជសូត្រ ទី ១៣
|
|
|
ការប្រឹក្សាគ្នានៃវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព ពុទ្ធគុណកថា
|
២៤៥
|
|
ពោលអំពីវាសេដ្ឋមាណព និងភារទ្វាជមាណព មានសេចក្តីប្រកាន់
ខុសគ្នា
|
២៤៧
|
|
ពោលអំពីព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់សាកសួរវាសេដ្ឋមាណព
|
២៤៩
|
|
មត្តាមត្តកថា ពួកឫសីជាបុព្វបុរស
|
២៥៧
|
|
សេចក្តីឧបមាដោយជណ្តើរ
|
២៥៩
|
|
ពួកឫសីជាបុព្វបុរស
|
២៦១
|
|
សេចក្តីឧបមាដោយស្ទឹងអចិរវតី
|
២៦៣
|
|
កាមគុណទាំង ៥
|
២៦៥
|
|
នីវរណធម៌ ៥ ប្រការ
|
២៦៧
|
|
ការទ្រង់សាកសួរ វាសេដ្ឋមាណព
|
២៦៩
|
|
បដិបទា ជាគ្រឿងញ៉ាំងសត្វឲ្យទៅកាន់ព្រហ្មលោក
|
២៧១
|
|
ការពោលអំពីចេត្តោវិមុត្តិ
មានកំណត់ប្រមាណមិនបាន
|
២៧៥
|
|
ការសំដែងខ្លួនជាឧបាសក និងបញ្ជីរឿងនៃ សីលក្ខន្ធវគ្គនោះ
|
២៧៩
|
|
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា
(*)
(លេខសៀវភៅបិដក :
016)
សុត្តន្តបិដក ទីឃនិកាយ តតិយភាគ
មហាវគ្គ ១៦
មហាបទានសូត្រ
មហា នទានសូត្រ
និង មហាបរិនិព្វានសូត្រ
(ព.ស.
២៥១៤)
(*)
ជាបញ្ជីមាតិកា ថ្មី ចម្លងពីអត្ថបទទាំងឡាយនៅក្នុងសៀវភៅនេះ ។
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
|
មហាបទានសូត្រ
ទី ១
|
១
|
|
ភាណវារៈ ទី១
ប្រវត្តិនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ៧ ព្រះអង្គ
|
៣
|
|
ភាណវារៈ ទី១ ពោលអំពី
បុព្វេនិវាសានុស្សតិ របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១៥
|
|
ភាណវារៈ ទី១ ពោលអំពី
ធម្មតារបស់ព្រះពោធិសត្វ
|
២៣
|
|
ភាណវារៈ ទី១ ពោលអំពី
មហាបុរិសលក្ខណៈ ៣២
|
៣៣
|
|
ភាណវារៈ ទី១ ពោលអំពី
ប្រវត្តិរបស់ព្រះវិបស្សីកុមារ
|
៤១
|
|
ភាណវារៈ ទី២
ពោលអំពីព្រះវិបស្សីកុមារ ស្តេចទៅកាន់ទីឧទ្យាន
|
៤៥
|
|
ភាណវារៈ ទី២ ពោលអំពី
ការទតឃើញទេវទូតទី១
|
៤៧
|
|
ភាណវារៈ ទី២ ពោលអំពី
ការទតឃើញទេវទូតទី២
|
៤៩
|
|
ភាណវារៈ ទី២ ពោលអំពី
ព្រះតម្រិះ នៃព្រះបាទ ពន្ធុមៈ
|
៥៣
|
|
ភាណវារៈ ទី២ ពោលអំពី
ការទតឃើញទេវទូតទី៣
|
៥៥
|
|
ភាណវារៈ ទី២ ពោលអំពី
ព្រះតម្រិះ នៃព្រះបាទ ពន្ធុមៈ
|
៥៩
|
|
ភាណវារៈ ទី២ ពោលអំពី
ការទតឃើញ អ្នកបួស
|
៦១
|
|
ភាណវារៈ ទី២
ការទ្រង់ផ្នួសនៃព្រះ វិបស្សីកុមារ
|
៦៣
|
|
ភាណវារៈ ទី២
ព្រះតម្រិះ របស់ព្រះវិបស្សី ពោធិសត្វ
|
៦៥
|
|
ភាណវារៈ ទី២
ការទ្រង់ពិចារណា សមុទយវារៈ
|
៦៧
|
|
ភាណវារៈ ទី២
ការទ្រង់ពិចារណា
និរោធវារៈ
|
៧១
|
|
ភាណវារៈ ទី២
ការទ្រង់ពិចារណា នូវការកើតនិងការរលត់ ក្នុងឧបាទានខន្ធ ៥
|
៧៥
|
|
សុត្តន្ត បិដក ទីឃនិកាយ មហាវគ្គ
|
៧៦
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
អារាធនា នៃមហាព្រហ្ម
|
៧៩
|
|
ភាណវារៈ ទី៣
ការទ្រង់ប្រមើលមើល
នូវសត្វលោក
|
៨១
|
|
ភាណវារៈ ទី៣
គាថាជាពាក្យអារាធនា នៃព្រហ្ម
|
៨៣
|
|
ភាណវារៈ ទី៣
រឿងព្រះខណ្ឌ រាជកុមារ
និង តិស្សកុមារ
|
៨៥
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ពួកមហាជន
|
៨៩
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ធម្មចក្ខុរបស់បុព្វជិត ទាំង
៨៤០០០ រូប
|
៩៣
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ព្រះតម្រិះរបស់ព្រះពុទ្ធ វិបស្សី
|
៩៥
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ការត្រាច់ទៅកាន់ ចារិក នៃពួកសាវ័ក
|
៩៧
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ការបន្លឺសាស័ព្ទនៃពួកទេវតា
|
១០១
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ការទ្រង់សម្តែងបាតិមោក្ខ
|
១០៣
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ការក្រាបបង្គំទូលនៃទេវតា
|
១០៥
|
|
ភាណវារៈ ទី៣ ពោលអំពី
ធម្មជាតិដែលតថាគតបានជ្រាបច្បាស់ហើយ
|
១១៥
|
|
មហានិទាន សូត្រ
ទី ២
|
១១៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
បដិច្ចសមុប្បាទ
|
១១៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ហេតុនិងបច្ច័យ នៃអកុសលធម៌ទាំងឡាយ
|
១២៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ហេតុនិងបច្ច័យ នៃពួក អកុសលធម៌
|
១២៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី ហេតុនិងបច្ច័យ នៃពួកធម៌ មានឆន្ទរាគៈ ជាដើម
|
១២៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ហេតុនិងបច្ច័យ នៃ វេទនា
|
១៣១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី ហេតុនិងបច្ច័យ នៃពួកធម៌ មាន ផស្សៈ ជាដើម
|
១៣៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ការបញ្ញត្តខ្លួន
|
១៣៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ការ មិនបញ្ញត្តខ្លួន
|
១៣៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ការពិចារណាខ្លួន
|
១៤១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
ការមិនពិចារណា នូវវេទនា ថាជាខ្លួន
|
១៤៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
វិញ្ញាណដ្ឋិតិទាំង ៧
|
១៤៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
វិមោក្ខទាំង ៨
|
១៥១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ឧភតោភាគវិមុត្តិ
|
១៥៣
|
|
មហានិព្វាន សូត្រ
ទី ៣
|
១៥៤
|
|
វជ្ជិភាណវារៈ និទានកថា
|
១៥៥
|
|
វជ្ជិភាណវារៈ ពោលអំពី អបរិហានិយធម៌
ទាំង ៧ របស់ពួកវជ្ជីក្សត្រិយ៍
|
១៥៧
|
|
វជ្ជិភាណវារៈ ការទ្រង់ប្រជុំភិក្ខុទាំងឡាយ
|
១៦៣
|
|
វជ្ជិភាណវារៈ ពោលអំពី អបរិហានិយធម៌ ៧ របស់ពួក របស់ពួកភិក្ខុ
|
១៦៥
|
|
វជ្ជិភាណវារៈ ពោលអំពី អបរិហានិយធម៌ ៦ របស់ពួក របស់ពួកភិក្ខុ
|
១៧៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ព្រះមានព្រះភាគស្តេចទៅកាន់ អម្ពលដ្ឋិកាឧទ្យាន
|
១៧៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីការសាកសួរ ព្រះពុទ្ធគុណ
|
១៧៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីអានិស្សង នៃត្រៃសិក្ខា
|
១៨១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ព្រះមានព្រះភាគស្តេចចូលទៅកាន់ផ្ទះសម្នាក់
|
១៨៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី ការសាងក្រុងក្នុង បាដលិគ្រាម
|
១៨៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ រឿងសុនិធៈ និង វស្សការព្រាហ្មណ៍
|
១៨៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ អនុមោទនគាថា
|
១៩១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ព្រះឧទានរបស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១៩៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ កាទ្រង់សម្តែង ចតុរារិយសច្ច
|
១៩៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ
ការក្រាបបង្គំទលសួរ គតិរបស់ពួកសាវ័ក
|
១៩៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ការទ្រង់សម្តែងធម៌បរិយាយ ឈ្មោះធម្មាទាសៈ
|
២០១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ការទ្រង់សម្តែង
សតិប្បដ្ឋាន ៤
|
២០៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ស្តេចយាងទៅកាក់ទីអង្គាស របស់នាង អម្ពបាលី
|
២០៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ទ្រង់មានព្ឬហពុតញថដីកាប្រារព្ធ នឹងព្រះអានន្ទ
|
២១៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ព្រះមានព្រះភាគចូលទៅកាន់ បាវាលចេតិយ
|
២១៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីអានុភាពនៃ ឥទ្ធិបាទ ទាំង ៤
|
២១៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី អារាធនាព្រះមានព្រះភាគឲ្យបរិនិព្វាន
|
២១៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ
ការទ្រង់ដាក់ អាយុសង្ខារ
|
២២៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីហេតុនៃការកក្រើកផែនដី
|
២២៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី បរិស័ទ ៨ ពួក
|
២២៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី អតិភាយតនៈ
ទាំង ៨
|
២៣១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ វិមោក្ខ
៨ រឿងក្រុងមារ
|
២៣៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី
ពុទ្ធបរិស័ទ ៤ពួក
|
២៣៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី អានុភាព របស់ ឥទ្ធិបាទ
|
២៤៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី សំវេជនីយធម៌
|
២៥១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ការទ្រង់ឲ្យប្រជុំភិក្ខុសង្ឃ
|
២៥៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី
អភិញ្ញា ទេសិតធម៌
|
២៥៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ការទ្រង់ទតក្រុងវេសាលី ជា បច្ឆិមទស្សនៈ
|
២៥៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីអរិយធម៌ ៤ យ៉ាង
|
២៥៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី មហាបទេស ៤ យ៉ាង
|
២៦១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ រឿងនាយឆន្ទកម្មាបុត្ត
(កូនជាងមាស)
|
២៦៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ លោហិតប្បក្ខន្ទិកាពាធ
|
២៧១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី ហេតុអស្ចារ្យចំឡែក
|
២៧៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ
ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសក នៃបុក្កុសមល្លបុត្ត
|
២៨១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីហេតុអស្ចារ្យចម្លែក
|
២៨៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពី ពុទ្ធដំណើរទៅកាន់ស្ទឹង កកុធៈ
|
២៨៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីចង្ហាន់បិណ្ឌបាតទាំង ២ មានផលច្រើន
|
២៨៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ
ពោលអំពីការបូជាចំពោះ តថាគត
|
២៨៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ រឿងឧបវាណភិក្ខុ
|
២៩១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីសេចក្តីកន្ទក់កន្ទេញរបស់ទេវតា
|
២៩៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ពោលអំពីសំវេជនីយដ្ឋាន
៤ កន្លែង
|
២៩៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី ការប្រតិបត្តិក្នុងសរីរៈ ព្រះចក្រពត្តិរាជ
|
២៩៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី ថូបាហេបុគ្គ ៤ ពួក
|
២៩៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ទ្រង់ត្រាស់ឲ្យហៅអានន្ទត្ថេរ
|
៣០១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី អច្ឆរិយព្ភុតធម៌ ៤ យ៉ាងក្នុងព្រះ អានន្ទត្ថេរ
|
៣០៣
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពីអច្ឆរិយព្ភុតធម៌ ៤ យ៉ាងក្នុងព្រះ ចក្រពត្តិរាជ
|
៣០៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី រាជធានី ឈ្មោះ កុសាវតឹ
|
៣០៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ការថ្វាយដំណឹងដល់ មល្លក្សត្រិយ៍ នៃក្រុងកុសិនារា
|
៣០៩
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ រឿងសុភទ្ទ បរិព្វាជក
|
៣១១
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈពោលអំពី គ្រូអ្នកធ្វើលិទ្ធិ ដូចកំពង់ ទាំង ៦ នាក់
|
៣១៥
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ ទ្រង់សម្តែងធម៌ដល់សុភទ្ទបរិព្វាជក
|
៣១៧
|
|
ពុទ្ធភាណវារៈ បព្វជ្ជា និង ឧបសម្បទារបស់ សុភទ្ទបរិព្វាជក
|
៣១៩
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ ព្រះបច្ឆិមវាចា របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៣២១
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ បរិនិព្វាន នៃព្រះមានព្រះភាគ
|
៣២៥
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ ការថ្វាយដំណឹងបរិនិព្វាន
|
៣៣១
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ មល្លក្សត្រិយ៍
ជាប្រធាន ៨ អង្គ
|
៣៣៣
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ ការថ្វាយព្រះភ្លើង សរីរៈ របស់តថាគត
|
៣៣៥
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ
រឿងព្រះមហាកស្សបត្ថេរ
|
៣៣៧
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ រឿងព្រះបាទ អជាតសត្តុ ជាដើម
|
៣៤៣
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ រឿងការចែកព្រះ សរីរធាតុ របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
៣៤៧
|
|
បរិនិព្វានភាណវារៈ ពុទ្ធសារិរិកគាថា
|
៣៤៩
|
|
|
|
|
|
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា
(*)
(លេខសៀវភៅបិដក :
017)
សុត្តន្តបិដក ទីឃនិកាយ ចតុត្ថភាគ
មហាវគ្គ ១៧
មហាសុទស្សនសូត្រ
ជនវសភសូត្រ
មហាកោវិន្ទសូត្រ
មហាសមយសូត្រ
សក្កបញ្ហសូត្រ
មហាសតប្បដ្ឋានសូត្រ
និង
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ
(ព.ស.
២៥១៤)
(*)
ជាបញ្ជីមាតិកា ថ្មី ចម្លងពីអត្ថបទទាំងឡាយនៅក្នុងសៀវភៅនេះ ។
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
|
មហាសុទស្សនសូត្រ
ទី ៤
|
១
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពីកុសាវតីរាជធានី
|
៣
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី ការកើតប្រាកដនៃ ចក្ករ័តន៍
|
៧
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃ ហត្ថិរតន៍
|
៩
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃ
មណិរតន៍
|
១១
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពីការកើតប្រាកដនៃ គហបតិរតន៍
|
១៣
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី ឫទ្ធិ ៤ យ៉ាង
|
១៥
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី បរវិតក្ក របស់ព្រះបាទ មហាសុទស្សនៈ
|
១៧
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី ព្រាហ្មណ៍ និង គហបតី
|
២១
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី ការសាងធម្មប្រាសាទ
|
២៣
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី ការសាងស្រះបោក្ខរណី
|
២៩
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី ដើមត្នោតវិចិត្រដោយកែវមរកតជាដើម
|
៣១
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី
ព្រះឧទានរបស់ព្រះបាទ មហាសុទស្សនៈ
|
៣៣
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី សម្បត្តិវិចិត្រផ្សេងៗនៃមហាទស្សនៈ
|
៣៥
|
|
បឋមភាណវារៈ ពោលអំពី បរិវិតក្ករបស់ព្រះបាទ មហាទស្សនៈ
|
៣៧
|
|
ទុតិយភាណវារៈ ពោលអំពីព្រះនាង សុភទ្ទាទេវី
|
៣៩
|
|
ទុតិយភាណវារៈពោលអំពី ព្រះបាទមហាសុទស្សនៈមានព្រះបន្ទូលតប
|
៤៥
|
|
ទុតិយភាណវារៈ ការក្រាបទូលអនុលោម តាមព្រះបាទ មហាសុទស្សនៈ
|
៥១
|
|
ទុតិយភាណវារៈ បច្ឆិមជាតិរបស់
ព្រះបាទ មហាសុទស្សនៈ
|
៥៥
|
|
ទុតិយភាណវារៈ
សំវេកកថា
|
៥៩
|
|
ជនវសភសូត្រ ទី ៥
|
៦០
|
|
ជនវសភសូត្រ ទ្រង់ព្យាករក្នុងកំណើតនៃ បញ្ញា និង គតិ និង បុណ្យ
|
៦១
|
|
ជនវសភសូត្រ សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ព្រះអានន្ទមានអាយុ
|
៦៥
|
|
ជនវសភសូត្រ ការជូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគនៃព្រះអានន្ទមានអាយុ
|
៧១
|
|
ជនវសភសូត្រ ពោលអំពី
ជនវសភយក្ស
|
៧៣
|
|
ជនវសភសូត្រ អនុមោទនាកថា របស់ សក្កទេវរាជ
|
៧៩
|
|
ជនវសភសូត្រ ពោលអំពី ព្រហ្មឈ្មោះ សនង្កុមារ
|
៨១
|
|
ជនវសភសូត្រ ពោលអំពី សំឡេងមានអង្គ ៨ របស់ សនង្កុមារព្រហ្ម
|
៨៥
|
|
ជនវសភសូត្រពោលអំពី អានិសង្សនៃការចម្រើនឥទ្ធិបាទ
|
៨៩
|
|
ជនវសភសូត្រពោលអំពី ការបាននូវ ឧកាសទី ១
|
៩១
|
|
ជនវសភសូត្រពោលអំពី ការបាននូវ ឧកាសទី ២-៣
|
៩៣
|
|
ជនវសភសូត្រពោលអំពី
សតិប្បដ្ឋាន ទាំង ៤
|
៩៥
|
|
ជនវសភសូត្រពោលអំពី
ធម្មគុណ
|
៩៩
|
|
ជនវសភសូត្រ សេចក្តីត្រិះរិះរបស់វេស្សវណ មហារាជ
|
១០១
|
|
ជនវសភសូត្រពោលអំពី ការតំណាលប្រាប់ តៗ គ្នា
|
១០៣
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ទី ៦
|
១០៤
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ពោលអំពីគុណ ជារបស់ពិត ៨ ប្រការ របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១០៧
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការពោលចរចារបស់ទេវតាពួកខ្លះ
|
១១៣
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ បុព្វនិមិត្តនៃការកើតប្រាកដរបស់ព្រហ្ម
|
១១៥
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការកើតប្រាកដនៃ សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១១៧
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ សំឡេងមានអង្គ៨ របស់សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១១៩
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រពោលអំពីគុណ
ជារបស់ពិត ៨ ប្រការ របស់ព្រះមានព្រះភាគ
|
១២១
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការនិម្មិតអត្តភាពដ៏លើសលប់ នៃ សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១២៥
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រព្រះបាទ ទិសម្បតិ និងរឿង ជោតិបាលមាណព
|
១២៧
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ពោលអំពីហេតុដែលបានឈ្មោះថា មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១២៩
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ រឿងព្រះបណុរាជបុត្រ
|
១៣១
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ រឿងព្រះបាទ បណុ
|
១៣៣
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ កិត្តិសព្ទដ៏ពិរោះរបស់ មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៣៧
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍ចូលទៅរកព្រាហ្មណ៍ មហាសាលជាដើម
|
១៤១
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការសាងអាស្រម ថ្មីរបស់មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៤៣
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការឆ្លងឆ្លើយ ជាមួយនឹង សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១៤៥
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការសួរអំពីដំណើរទៅកាន់ព្រហ្មលោក
|
១៤៧
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ពោលអំពីក្លិនពុល
|
១៤៩
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រពោលអំពី ការក្រាបបង្គំទូលលាព្រះបាទ រេណុ
|
១៥១
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រពោលអំពី ការក្រាបបង្គំទូលលា ក្សត្រិយ៍ទាំង ៦ អង្គ
|
១៥៣
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការអង្វរ មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍ នៃក្សត្រិយ៍ទាំង ៦
អង្គ
|
១៥៧
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ការលាភរិយាទាំង ៤០នាក់នៃ មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៦១
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ចិត្តប្រកបដោយមេត្តារបស់មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៦៣
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ពោលអំពី ព្រហ្មចរិយធម៌ របស់ មហាគោវិន្ទព្រាហ្មណ៍
|
១៦៥
|
|
មហាគោវិន្ទសូត្រ ពោលអំពី ព្រះសកទាគាមិ និង ព្រះសោតាបន្ន
|
១៦៧
|
|
មហាសមយសូត្រទី ៧
|
១៦៨
|
|
មហាសមយសូត្រ ការចូលទៅគាល់ព្រះមានព្រះភាគនៃទេវតាជាន់សទ្ធាវាស
|
១៦៩
|
|
មហាសមយសូត្រ គាថានីមួយៗ នៃទេវតាជាន់សទ្ធាវាស
|
១៧១
|
|
មហាសមយសូត្រ នាមនិងគោត្ររបស់ពួកទេវតា
|
១៧៣
|
|
មហាសមយសូត្រនាមនិងគោត្ររបស់ពួកទេវតា និងស្តេចលោកបាល
|
១៧៧
|
|
មហាសមយសូត្រ ឈ្មោះរបស់ពួកទេវតា
|
១៨១
|
|
មហាសមយសូត្រ
ឈ្មោះនៃពួកទេវតា
|
១៨៥
|
|
មហាសមយសូត្រ ពាក្យរបស់មារ
|
១៨៩
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រទី ៨
|
១៩១
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ រឿងបញ្ចសិខគន្ធព្វបុត្ត
|
១៩៣
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ គាថារបស់ បញ្ចសិខគន្ធព្វបុត្ត
|
១៩៥
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ
សេចក្តីត្រិះរិះរបស់ទេវានមិន្ទ
|
២០១
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ សេចក្តីក្រាបបង្គំទូលព្រះមានព្រះភាគ
|
២០៣
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ រឿងគោបិកាសក្យធីតា
|
២០៧
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់តម្រិះ
|
២១៣
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ ប្រស្នាព្រះឥន្ទ ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ព្យាករប្រស្នា
|
២១៥
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ និយាយអំពីសមណព្រាហ្មណ៍ដទៃ
|
២៣៣
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រនិយាយអំពី សង្រ្គាម ទេវតានិង អសុរ
|
២៣៥
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ អំណាចនៃប្រយោជន៍ ៦ប្រការ
|
២៣៧
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ ការបាននូវសេចក្តីសោមនស្ស
|
២៤១
|
|
សក្កបញ្ហសូត្រ ពាក្យជាទីបំផុតនៃសូត្រ
|
២៤៣
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រទី ៩
|
២៤៤
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ឧទ្ទេសវារកថា
|
២៤៥
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ អានាបានបព្វៈ
|
២៤៧
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ឥរិយាបថបព្វៈ
|
២៤៩
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ សម្បជញ្ញបព្វៈ
|
២៥១
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ បដិក្កូលមនសិការបព្វៈ
|
២៥៣
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ធាតុបព្វៈ
|
២៥៥
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ សិវថិកាបព្វៈ
|
២៥៧
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ការពិចារណានូវវេទនា
|
២៦១
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ការពិចារណានូវ ចិត្ត
|
២៦៥
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ការពិចារណានូវ ធម៌
|
២៦៧
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ នីវរណបព្វៈ
|
២៦៩
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ខន្ធបព្វៈ
|
២៧១
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ អាយតនបព្វៈ
|
២៧៣
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ពោជ្ឈង្គបព្វៈ
|
២៧៧
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ សច្ចបព្វៈ
|
២៨១
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ ទុក្ខអរិយសច្ច
|
២៨៣
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ សមុទយ អរិយសច្ច
|
២៨៧
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ និរោធ អរិយសច្ច
|
២៩៣
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ មគ្គ អរិយសច្ច
|
២៩៧
|
|
មហាសតិប្បដ្ឋានសូត្រ
អានិសង្ឃនៃការចម្រើនសតិបដ្ឋាន
|
៣០១
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ ទី១០
|
៣០៥
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ កិត្តិស័ព្ទសរសើររបស់ព្រះកុមារក្សប
|
៣០៧
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សារាណីយកថា
|
៣០៩
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ និយាយអំពីទោសមានអកុសលកម្មបថ ជាដើម
|
៣១១
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ ពាក្យឧបមាដោយចោរ
|
៣១៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ និយាយអំពិ អានិសង្ស កុសលកម្មបថ
|
៣១៧
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ ពាក្យឧបមាដោយរណ្តៅលាមក
|
៣១៩
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ និយាយអំពីការវាចាកកម្មប មានបាណាតិបាតជាដើម
|
៣២៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ ប្រមាណនៃអាយុរបស់ទេវតាជាន់តាវត្តឹង្ស
|
៣២៥
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ ពាក្យឧបមាដោយបុគ្គលខ្វាក់អំពីកំណើត
|
៣២៧
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ និយាយអំពីសមណព្រាហ្មណ៍ដែលមានសីល
|
៣២៩
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយនាងព្រាហ្មណ៍ដែលមានគ៌ភ
|
៣៣៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រសេចក្តីប្រៀបដោយ ចោរដែលប្រព្រឹត្តអាក្រក់
|
៣៣៥
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយ យល់សប្តិ
|
៣៣៧
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយ ដុំដែក
|
៣៣៩
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រពោលអំពីការស្វែងរកជីវៈ របស់ចោរដែលស្លាប់ទៅ
|
៣៤១
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រសេចក្តីប្រៀបដោយ បុរសដែលផ្លុំស័ង្ខ
|
៣៤៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រពោលអំពីការស្វែងរកជីវៈ របស់ចោរដែលស្លាប់ទៅ
|
៣៤៧
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រសេចក្តីប្រៀបដោយជដិលអ្នកបម្រើភ្លើង
|
៣៤៩
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយពួកឈ្មួញរទេះច្រើននាក់
|
៣៥៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រសេចក្តីប្រៀបដោយ បុរសចិញ្ចឹមជ្រូក
|
៣៦១
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយអ្នកលេងបាសកាពីរនាក់
|
៣៦៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយបុរសអ្នកនាំយកបាច់សំបកធ្មៃ
|
៣៦៧
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ
ការសម្តែងខ្លួនជាឧបាសកនៃព្រះបាទបាយាសិរាជញ្ញៈ
|
៣៧១
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រ សេចក្តីប្រៀបដោយអ្នកភ្ជួរ
|
៣៧៣
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រពោលអំពីទានរបស់ព្រះបាទបាយាសិរាជញ្ញៈ
|
៣៧៥
|
|
បាយាសិរាជញ្ញសូត្រពោលអំពីព្រះគវម្បតិត្ថេរ និង បាយាសិទេវបុត្រ
|
៣៧៩
|
|
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា (លេខសៀវភៅបិដក :
018)
សុត្តន្តបិដក
ទីឃនិកាយ បញ្ចមភាគ
បាដិកវគ្គ ១៨
បាដិកសូត្រ ឧទុម្ពរិកសូត្រ
ចក្កវត្តិសូត្រ
អគ្គញ្ញសូត្រ សម្បសាទនិយសូត្រ និង
បាសាទិកសូត្រ
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
|
បាដិកសូត្រ ទី១
|
១
|
|
រឿងសុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ ពោលអំពីការក្រាបបង្គំលាព្រះមានព្រះភាគ
|
៣
|
|
ពោលអំពីឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
|
៥
|
|
ពោលអំពី ច្បាប់ទំលាប់
|
៧
|
|
ពោលអំពី គុណនៃព្រះរតនត្រ័យ
|
៨
|
|
ពោលអំពី ព្រះមានព្រះភាគគង់នៅក្នុង ឧត្តរកានិគម
|
១១
|
|
ពោលអំពី កុក្កុរវត របស់អចេលកោរក្ខត្តិយៈ
|
១៣
|
|
ពោលអំពី ធ្វើមរណកាលរបស់អចេលកោរក្ខត្តិយៈ
|
១៥
|
|
ពោលអំពី ការធ្វើ និង
មិនធ្វើ ឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
|
១៧
|
|
ប្រស្នារបស់សុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
|
១៩
|
|
ពោលអំពី ទិដ្ឋិអាក្រក់របស់សុនក្ខត្តលិច្ឆវិបុត្រ
|
២១
|
|
រឿងអចេល បាដិកបុត្រ
|
២៣
|
|
ពោលអំពី ការរើសគូប្រណាំងប្រជែងរបស់អចេល បាដិកបុត្រ
|
២៥
|
|
ព្រះវាចារបស់ព្រះមានព្រះភាគមិនដែលមានដំណើរបែកចេញជា២ផ្លូវ
|
២៧
|
|
ពោលអំពីសេចក្តីប្រព្រឹត្តិរបស់ចេល បាដិកបុត្រ
|
២៩
|
|
ព្រះមានព្រះភាគស្តេចចូលទៅកាន់អារាមរបស់ អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣១
|
|
ពោលអំពីភ័យសេចក្តីតក់ស្លុតព្រឺរោមរបស់ អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣៣
|
|
ពោលអំពីបុរសម្នាក់ចូលទៅរក អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣៥
|
|
ពោលអំពី ការបរាជ័យ
របស់ អចេលបាដិកបុត្រ
|
៣៧
|
|
ពោលអំពីសេចក្តីប្រៀបធៀប ដោយសីហមីគរាជ និង ចចកចាស់
|
៤៥
|
|
គាថាជាគ្រឿងប្រៀបធៀបដោយ សីហមីគរាជ និង ចចកចាស់
|
៤៧
|
|
ពោលអំពីឥទ្ធិប្បាដិហារិយ៍
|
៥១
|
|
ពោលអំពី ច្បាប់ទម្លាប់ជាដើម
|
៥៣
|
|
ពោលអំពី មហាព្រហ្មជាដើម
|
៥៥
|
|
ពួកទេវតាឈ្មោះ
ខិឌ្ខាបទោសិកា និងការបញ្ញត្តិច្បាប់ទម្លាប់
|
៥៩
|
|
ពួកទេវតាឈ្មោះ
មនោបទោសិកា និងមិនមែន មនោបទោសិកា
|
៦៣
|
|
ពោលអំពីការបញ្ញត្តិច្បាប់ទម្លាប់ ដែលកើតឡើងដោយមិនអាស្រ័យហេតុ
|
៦៥
|
|
ពោលអំពី សុភវិមោក្ខ
|
៦៧
|
|
ឧទុប្ពរិកសូត្រ ទី ២
|
៧០
|
|
ឧទុប្ពរិកសូត្រ
រឿងនិគ្រោធ បរិព្វាជក
|
៧១
|
|
ពោលអំពីតបោជិគុច្ឆវាទ ជាដើម
|
៧៧
|
|
ពោលអំពី ឧបក្កិលេស
នៃការខ្ពើមបាប ដោយព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកិលេស
|
៨៣
|
|
ពោលអំពីសេចក្តីបរិសុទ្ធិ នៃការខ្ពើមបាប ដោយព្យាយាមជាគ្រឿងដុតកិលេស
|
៨៨
|
|
ពោលអំពីតបោជិគុច្ឆវាទដែល ដល់នូវកំពូលធម៌ និង ខ្លឹមធម៌
|
៩៥
|
|
ពោលអំពីការសាកសួរនៃ
សន្ធានគហបតី
|
១០៥
|
|
ពោលអំពី កុណនៃព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ
|
១០៧
|
|
ពោលអំពី អានិសង្សដ៏ឧត្តម នៃការប្រតិបត្តិក្នុងធម៌ វិន័យ
|
១០៩
|
|
ចក្កវត្តិសូត្រ ទី ៣
|
១១៥
|
|
ចក្កវត្តិសូត្រ
រឿងស្តេចចក្រពត្តិព្រះនាមទល្លនេបិ រតនៈ ៧ ប្រការ
|
១១៧
|
|
ចក្ករត័ន៍ ជាទិព្វបាត់ទៅ
|
១១៩
|
|
ពោលអំពីចក្កវត្តិវគ្គ
|
១២១
|
|
អានុភាពនៃ ចក្ករតន៍
|
១២៣
|
|
អានុភាពនៃ ចក្ករតន៍
ការទ្រង់ប្រៀនប្រដៅដោយធម៌
|
១២៥
|
|
ចក្ករតន៍
ជាទិព្វច្យុតចាកទី
|
១២៧
|
|
ចក្ករតន៍
ជាទិព្វបាត់ទៅ
|
១២៩
|
|
ការមិនទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យដល់ពួកមនុស្សដែលឥតទ្រព្យ
|
១៣១
|
|
ការទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យ ការទ្រង់ប្រៀនប្រដៅដោយធម៌
|
១៣៣
|
|
អទិន្នាទាន ការកាត់ក្បាល (ចោរ)
|
១៣៥
|
|
ការមិនទ្រង់ព្រះរាជទានទ្រព្យជាដើម
|
១៣៧
|
|
អកុសលកម្មបថ ១០ប្រការ ការសាបសូន្យអាយុ
|
១៤១
|
|
ដំណើរកើតនៃសេចក្តីទ័លក្រជាដើម
|
១៤៣
|
|
សេចក្តីប្រៀបធៀបដោយស្មៅគែ
លលក ជាភោជនដ៏ប្រសើរ
|
១៤៥
|
|
និយាយអំពីគំនំដ៏ក្លៀវក្លាជាដើម
|
១៤៧
|
|
សេចក្តីវៀរចាកអកុសលកម្មបថ សេចក្តីចំរើនដោយអាយុជាដើម
|
១៤៩
|
|
ការកើតឡើងនៃព្រះបាទសង្ខរាជ
|
១៥៣
|
|
អំពីគុណកថានៃព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ព្រះនាម មេត្តេយ្យ
|
១៥៥
|
|
និយាយអំពិធម៌ចំរើនអាយុជាដើម
|
១៥៧
|
|
និយាយអំពី ឈាន ទាំង ៤
|
១៥៩
|
|
អគ្គញ្ញសូត្រ
|
១៦១
|
|
អគ្គញ្ញសូត្រ
និយាយអំពី វណ្ណៈទាំង៤
|
១៦៣
|
|
និយាយ អំពី ធម៌ ស
និងធម៌ ខ្មៅ
|
១៦៧
|
|
ពោលអំពី ជាតិ ផ្សេងៗ ជាដើម
|
១៦៩
|
|
សេចក្តីចំរើននៃលោក
|
១៧១
|
|
និយាយអំពី ផែនដី មានរសជាដើម
|
១៧៣
|
|
និយាយអំពី ក្រមរ ផែនដី ជាដើម
|
១៧៥
|
|
និយាយអំពី ពណ៌សម្បុរជាដើម
|
១៧៧
|
|
ការសំឡឹង មើលគ្នាទៅវិញ ទៅមក
|
១៧៩
|
|
និយាយអំពី ការនាំយកស្រូវ សាលី ជាដើម
|
១៨១
|
|
ការចែកស្រូវ សាលី
ការតាំងភ្លឺស្រែ
|
១៨៣
|
|
ការសន្មតិសត្វម្នាក់
ការប្រគល់ឲ្យចំណែកស្រូវ សាលី
|
១៨៥
|
|
និយាយអំពី បាបធម៌ មានអទិន្នាទាន ជាដើម
|
១៨៩
|
|
ការកើតឡើងនៃ អក្ខរៈទី ៣ថា អជ្ឈាយិកា
អជ្ឈាយិកា
|
១៩១
|
|
ការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់ ផលនៃការប្រព្រឹត្តិអាក្រក់
|
១៩៣
|
|
ការប្រព្រឹត្តិល្អ ផលនៃការប្រព្រឹត្តិល្អ
|
១៩៥
|
|
គាថារបស់ សនង្កុមារព្រហ្ម
|
១៩៧
|
|
សម្បសាទនីយសូត្រ ទី៥
|
១៩៩
|
|
កាសម្បសាទនីយសូត្រ
ការត្រាសសួរចំពោះព្រះសារីបុត្រ
|
២០១
|
|
សប្បសាទនទេសនា សេចក្តីឧបមា ដោយ នគរ
|
២០៣
|
|
ពោធិបក្ខិយធម៌ កិរិយាញ៉ាំងបុគ្គលឲ្យស្គាល់នូង អាយតនៈ
|
២០៥
|
|
ដំណើរ ចុះកាន់គភ៌ មាន ៤ យ៉ាង
|
២០៧
|
|
អាទេសនវិធី ទី ៣
|
២០៩
|
|
អាទេសនវិធី ទី ៤
|
២១១
|
|
បុគ្គល ៧ ពួក
|
២១៣
|
|
បដិ បទា ៤ យ៉ាង
|
២១៥
|
|
អនុសាសនវិធា ៤ យ៉ាង
|
២១៧
|
|
វិមុត្តិញ្ញាណ របស់បុគ្គលដទៃ
|
២១៩
|
|
សស្សតវាទ ៣ ប្រការ
|
២២១
|
|
បុព្វេនិវាសានុស្សតិញ្ញាណ
|
២២៥
|
|
ឥទ្ធិវិធា ២
យ៉ាង
|
២២៧
|
|
ឬទ្ធិ ប្រកបដោយអាសវៈ
ឬទ្ធិ មិនមានអាសវៈ
|
២២៩
|
|
ព្រះសារីបុត្រសួរព្រះមានព្រះភាគ ទ្រង់ព្យាករ
|
២៣១
|
|
ព្រះឧទាយិ សំដែងអំពីសេចក្តីជ្រះថ្លា
|
២៣៥
|
|
បាសាទិកសូត្រ
|
២៣៧
|
|
បាសាទិកសូត្រ ការក្រាបបង្គំសួរព្រះមានព្រះភាគ
|
២៣៩
|
|
ធម្មវិន័យដែលសាស្តាពោលទុកមិនល្អ
|
២៤១
|
|
កិរិយាត្រាស់ដឹកនៃព្រះសាស្តា
ភាវៈនៃធម៌ដែលទ្រង់សំដែង ទុកល្អហើយ
|
២៤៣
|
|
ពួកសាវ័កដែលមិនបានដឹងសេចក្តីច្បាស់ ក្មុងព្រះសទ្ធម្ម
|
២៤៧
|
|
ភាវៈនៃសាស្តាជាថេរៈ
ជាអ្នកដឹងរាត្រីជាដើម
|
២៤៩
|
|
ភាវៈនៃពួកភិក្ខុជាថេរៈ
ជាអ្នកឆ្លៀវឆ្លាស ជាដើម
|
២៥៥
|
|
ព្រហ្មចារ្យ បរិបូណ៌ ទាំងអស់
|
២៥៧
|
|
ពោលអំពី អភិញ្ញាទេសិកធម៌
|
២៥៩
|
|
ធម្មភាសិតរបស់សង្ឃ ជាព្រហ្មចារី
|
២៦១
|
|
ការទ្រង់អនុញ្ញាតបច្ច័យ
មានចីវរប្បច្ច័យ ជាដើម
|
២៦៥
|
|
សុខល្លិកានុយោគ ៤ យ៉ាង
|
២៦៧
|
|
អានិសង្ស នៃ សុខល្លិកានុយោគ ៤ យ៉ាង
|
២៧១
|
|
ការឈប់ប្រព្រឹត្ត កន្លង ហេតុទាំង ៩
យ៉ាង
|
២៧៣
|
|
ប្រស្នាដែលព្រះតថាគត ទ្រង់ព្យាករ និង មិនទ្រង់ព្យាករ
|
២៧៥
|
|
ប្រស្នាដែលព្រះតថាគត មិនទ្រង់ព្យាករ
|
២៧៧
|
|
ទិដ្ឋិនិស្ស័យ ដែលប្រព្រឹត្តទៅក្នុងចំណែក ខាងដើម
ជាដើម
|
២៨១
|
|
អធិប្បញ្ញត្តិនៃ សមណព្រាហ្មណ៍ ទាំងឡាយ
|
២៨៣
|
|
សតិបដ្ឋាន ទាំង៤
|
២៨៥
|
|
ធម្មបរិយាយ គួរជាទី ជ្រះថ្លា
|
២៩១
|
|
|
|
សន្លឹក ចង្អុលប្រាប់មាតិកា
(លេខសៀវភៅបិដក :
019)
សុត្តន្តបិដក ទីឃនិកាយ បាដិកវគ្គ
ឆដ្ឋភាគ ១៩
(ព.ស.
២៥០៣)
|
|
មាតិកា
|
លេខទំព័រ
|
|
លក្ខណសូត្រ ទី ៧
|
១
|
|
ពោលអំពី លក្ខណៈ៣២ប្រការ
|
៣
|
|
ពោលអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៧
|
|
គាថាសំដែងអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
២១
|
|
ពោលអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
២៥
|
|
គាថាសំដែងអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
២៧
|
|
ពោលអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៣៧
|
|
គាថាសំដែងអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៤១
|
|
ពោលអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៤៣
|
|
គាថាសំដែងអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៥៧
|
|
គាថាសំដែងអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៥៩
|
|
ពោលអំពី ការកសាងបុព្វកម្ម នៃព្រះតថាគត
|
៦៥
|
|
សិង្គាលកសូត្រទី៨
|
៦៧
|
|
កម្មក្កិលេស៤យ៉ាង
|
៦៩
|
|
ពោលអំពើអបាយមុខ៦យ៉ាង
|
៧១
|
|
បុគ្គលមិនមែនជាមិត្ត
៤ពួក
|
៧៩
|
|
មិត្ត៤ពួកដែលមានសន្តាន ល្អ
|
៨១
|
|
និគមគាថា
|
៨៣
|
|
ទិសទាំង៦
និយាយអំពីទិស
ទិសខាងត្បូង
|
៨៥
|
|
ទិសទាំង៦ និយាយអំពីទិស ខាងជើង
|
៨៧
|
|
ទិសទាំង៦ និយាយអំពីទិស ខាងលើ
|
៨៩
|
|
និយាយអំពីទិស ទិសខាងក្រោម និងខាងលើ
|
៩១
|
|
សេចក្តីសរសើនៃសិង្គាលកមាណព និងការដល់នូវសរណគមន៍
|
៩៣
|
|
អាដានាដិយសូត្រទី៩
|
៩៤
|
|
រឿងមហារាជទាំង៤
|
៩៥
|
|
គាថា នមស្សការចំពោះព្រះសម្មាសម្ពុទ្ធ ៧ ព្រះអង្គ
|
៩៧
|
|
ដំណើរ រះនៃព្រះអាទិត្យ មានរស្មីក្លៀវក្លា
|
៩៩
|
|
វិរុឡ្ហមហារាជគង់ក្នុងទិសខាងត្បូង
|
១០១
|
|
ដំណើរ រះនៃព្រះអាទិត្យមានរស្មីក្លៀវក្លា
|
១០៣
|
|
និយាយអំពីឧត្តរកុរុទ្វីប ជាដើម
|
១០៥
|
|
និយាយអំពី យានដំរី ជាដើម
|
១០៧
|
|
ការរក្សាទាក់ទងដោយអាជានា ជានគរ
|
១០៩
|
|
ពួកអមនុស្សមានយក្ខជាដើម
|
១១៥
|
|
ពោលអំពីរៀងរ៉ាវនៃស្តេចធំទាំង៤
|
១១៧
|
|
សង្គីតិសូត្រ ទី១០
|
១២៣
|
|
ព្រះមានព្រះភាគស្តេច ចូលទៅកាន់សណ្ឋាគារស្ថាន
|
១២៥
|
|
ការធ្វើមរណកាលនៃនិគ្គណ្ឋនាដបុត្រ
|
១២៧
|
|
ពោលអំពីព្រហ្មចរិយធម៌ដែលតាំងនៅស្ថិតស្ថេរ
|
១២៩
|
|
ពួកធម៌ពីរៗ ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
១៣១
|
|
ពួកធម៌បីៗ
ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
១៣៥
|
|
ពួកធម៌បួនៗ ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
១៤៧
|
|
ពួកធម៌ប្រាំៗ ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
១៧៣
|
|
ពួកធម៌ប្រាំមួយៗដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
១៩៣
|
|
ពួកធម៌ប្រាំពីរៗ ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
២០៩
|
|
ពួកធម៌ប្រាំបីៗ ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
២១៥
|
|
ពួកធម៌ប្រាំបួនៗដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
២៣៣
|
|
ពួកធម៌ដប់ៗ ដែលរាប់ចូលក្នុង ការសង្គាយនា
|
២៤៣
|
|
ព្រះមានព្រះភាគទ្រង់ប្រទានសាធុការ
|
២៥៣
|
|
ទសុត្តរសូត្រ ទី ១១
|
២៥៤
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ មួយៗ
|
២៥៥
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ពីរៗ
|
២៥៧
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ បីៗ
|
២៥៩
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ បួនៗ
|
២៦៣
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ប្រាំៗ
|
២៦៧
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ប្រាំមួយៗ
|
២៧៩
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ប្រាំពីរៗ
|
២៩៥
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ប្រាំបីៗ
|
៣០៥
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ប្រាំបួនៗ
|
៣២៩
|
|
ប្រភេទនៃធម៌ ដប់ៗ
|
៣៤១
|
|
ឧទ្ទានគាថា
|
៣៥៧
|