ពោលអំពីអ្នកមានបរិមណ្ឌលនៃកាយដូចបរិមណ្ឌលនៃដើមជ្រៃ

កាលបើឈអាចស្ទាបពាល់ជង្គង់

ដោយដៃទាំងពីរ ដោយមិនបាច់ឱនខ្លួនចុះ

​

ដកស្រង់ចេញពី បិដក​ លេខ១៩  -  ទំព័រ ៣៦  ដល់ ទំព័រ  ៣៩ ​

(២៣)​​ ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលព្រះតថាគត (អាស្រ័យ ) នូវជាតិពីមុន ភពពីមុន

លំនៅពីមុន កើតជាមនុស្សក្នុងភពមុន   ជាអ្នកបានពិចារណានូវការសង្គ្រោះ

មហាជន តែងស្គាល់ស្មើ (¹) គឺស្គាល់ថាអ្នកនេះស្មើនឹងអ្នកនោះ ស្គាល់ដោយខ្លួនឯង(² )

 ស្គាល់បុរស (³) ស្គាល់គុណវិសេសរបស់បុរស ថា បុរសនេះគួរទទួលនូវទាននិងគ្រឿង

សក្ការៈនេះ  (លុះស្គាល់ដូច្នោះហើយ ) ក៏បានធ្វើនូវប្រយោជន៍ប្លែកៗគ្នា តម្រូវតាមគុណ

វិសេសរបស់បុរសជាន់នោះ ។ ព្រះតថាគតនោះ ព្រោះបានធ្វើកុសលកម្មនោះ ។ បេ។

 លុះព្រះតថាគតនោះ ច្យុតចាកឋានសួគ៌នោះ មកកាន់អត្តភាពជាមនុស្សនេះ ក៏បាននូវ

មហាបុរិសលក្ខណៈទាំងពីរនេះ  គឺជាអ្នកមានបរិមណ្ឌល (នៃកាយ ) ដូចជាបរិមណ្ឌលនៃ

ដើមជ្រៃ ១  កាលបើឈរមិនបាច់ឱនខ្លួនចុះ អាចស្ទាបពាល់ជង្គង់ដោយដៃទាំងពីរបាន ១ ។

ព្រះតថាគតនោះ ប្រកបដោយលក្ខណៈទាំងពីរនោះ បើនៅគ្រប់គ្រងគេហដ្ឋាននឹងបានជា

ស្តេចចក្រពត្តិ ។ បេ ។ ​កាលបើជាស្តេចហើយនឹងបានរបស់អ្វី គឺនឹងបាន ជាអ្នកស្តុកស្តម្ភ

មានទ្រព្យច្រើន មានគ្រឿង ប្រើប្រាស់ច្រើន  មានមាសប្រាក់ច្រើន មានគ្រឿងឧបករណ៍

ដែលធ្វើចិត្តឲ្យរីករាយច្រើន មានធញ្ញាហារជាទ្រព្យច្រើន មានឃ្លាំងដ៏ពេញប្រៀប កាលបើ

ព្រះតថាគតនៅសោយរាជ្យ នឹងបានរបស់នេះឯង។ បេ។  កាលបើព្រះតថាគតបានត្រាស់ជា

ព្រះពុទ្ធ ​នឹងបានរបស់អ្វី​ គឺនឹងបានជាអ្នកស្តុកស្តម្ភ មានទ្រព្យច្រើន មានគ្រឿងប្រើប្រាស់ច្រើន

ទ្រព្យរបស់តថាគតទាំងនេះ គឺ  សទ្ធាធនំ (ទ្រព្យពោល គឺ ការជឿ)​ ១  សីលធនំ (ទ្រព្យ គឺការ

សង្រួមកាយឲ្យរៀបរយ) ១  ហិរិធនំ (ទ្រព្យគឺ សេចក្តីខ្មាសបាប) ១ ឱត្តប្បធនំ (ទ្រព្យ គឺ សេច

ក្តីក្តៅក្រហាយនឹងបាប )១  សុតធនំ​​ (ទ្រព្យ គឺ ការស្តាប់) ១  ចាគធនំ (ទ្រព្យ គឺ ការលះ ) ១  

បញ្ញាធនំ (ទ្រព្យគឺ កិរិយាដឹងសព្វ ) ១ កាលបើព្រះតថាគត បានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ នឹងបាន

នូវរបស់នេះឯង ។

(២៤) ព្រះតថាគតបានលៃលក ពិចារណា គិតហើយទើបសំឡឹងមើលនូវការសង្រ្គោះមហាជន

ដោយស្មោះស្មើ ជាអ្នកបានធ្វើនូវគ្រឿងសក្ការៈតម្រូវតាមគុណវិសេសរបស់បុរសនោះ ៗ ក្នុង

កាលមុនថា បុរសនេះគួរបាននូវទាននិងគ្រឿងសក្ការៈនេះ ។ ព្រះតថាគត ជាបុគ្គលមានកាយ

ស្មើ កាលបើឈរមិនបាច់ឱនខ្លួនចុះ អាចស្ទាបជង្គង់ដោយដៃទាំងពីរបាន មានបរិមណ្ឌល

 ( នៃកាយ )​ ដូចជាបរិមណ្ឌលនៃដើមជ្រៃ ដែលដុះឡើងអំពីផែនដី​ ព្រោះសេសសល់វិបាកនៃ

អំពើសុចរិត (នោះឯង ) ។ ពួកមនុស្ស ដែលមានប្រាជ្ញាល្អិតជ្រាលជ្រៅ ដឹងនូវលក្ខណៈនៃនិមិត្ត

ផ្សេងៗជាច្រើន នាំគ្នាទាយថា ព្រះរាជកុមារកំឡោះក្មេងនេះ នឹងបាននូវរបស់ដ៏សមគួរ ដល់គ្រ

ហស្ថច្រើនប្រការផង ជាអ្នកមានភោគសម្បត្តិ ដែលគួរប្រាថ្នារបស់ស្តេច និងសមគួរដល់ពួក

គ្រហស្ថ ក្នុងលោកនេះជាច្រើនផង បើព្រះរាជកុមារនេះ លះបង់នូវកាមភោគៈទាំងអស់

(ហើយចេញទៅទ្រង់ព្រះផ្នួស) នឹងបានទ្រព្យដ៏ខ្ពង់ខ្ពស់ថ្លៃថ្លា រកទ្រព្យឯទៀតឲ្យលើស

លុបជាងមិនមានឡើយ ។