ពោលអំពីអ្នកមានអង្គាវយវៈ ដែលត្រូវលាក់កំបាំង ដោយសម្ពត់ ឋិតមៅក្នុងស្រោម
(ដូចជាអង្គជាតនៃដំរី)
ដកស្រង់ចេញពី បិដក លេខ១៩ - ទំព័រ ៣៤ ដល់ ទំព័រ ៣៦
(២១) ម្នាលភិក្ខុទាំងឡាយ កាលបើព្រះតថាគត ( អាស្រ័យ) នូវជាតិពីមុន ភពពីមុន
លំនៅពីមុន កើតជាមនុស្សក្នុងកាលមុន ជាអ្នកបានរាប់អាននូវញាតិមិត្ត សំឡាញ់
ស្និទ្ធស្នាល ដែលព្រាត់ប្រាសនិរាសបាត់មុខយូរហើយផង ជាអ្នករាប់អានមាតាព្រម
ទាំងកូនផង រាប់អាននូវកូនព្រមទាំងមាតាផង រាប់អានបិតាព្រមទាំងកូនផង រាប់
អាននូវកូនព្រមទាំងបិតាផង រាប់អានបិតាព្រមទាំងបងប្អូនប្រុស រាប់អានបងប្អូន
ប្រុសព្រមទាំងបងប្អូនស្រីផង រាប់អានបងប្អូនស្រី ព្រមទាំងបងប្អូនប្រុសផង
ហើយជាអ្នកត្រេកអរក្រៃលែង ព្រោះបានធ្វើគេឲ្យព្រមព្រៀងគ្នាផង ។ ព្រះតថាគត
នោះ ព្រោះបានធ្វើសន្សំនូវកុសលកម្មនោះ ។ បេ។ លុះព្រះតថាគតនោះ ច្យុតចាក
ឋានសួគ៌នោះ មកកាន់អត្តភាពជាមនុស្សនេះ ក៏បាននូវមហាបុរិសលក្ខណៈនេះ
គឺជាអ្នកមានអង្គាវយវៈ ដែលត្រូវលាក់កំបាំងដោយសម្ពត់ ឋិតនៅក្នុងស្រោម
( ដូចជាអង្គជាតនៃដំរី ) ។ ព្រះតថាគតនោះ ប្រកបដោយលក្ខណៈនោះ បើនៅ
គ្រប់គ្រងគេហដ្ឋាន នឹងបានជាស្តេចចក្រពត្តិ ។ បេ ។ កាលបើព្រះតថាគតនៅ
សោយរាជ្យ នឹងបានរបស់អ្វី គឺនឹងបានជាអ្នកមានបុត្រច្រើន ឯបុត្ររបស់ព្រះ
តថាគតនោះ មានចំនួនច្រើនពាន់ សុទ្ធសឹងតែជាអ្នកក្លៀវក្លា អង់អាច អាចញាំ
ញីនូវសេនារបស់ស្តេចដទៃបាន កាលបើព្រះតថាគតនៅសោយរាជ្យនឹងបានរបស់
នេះឯង ។ បេ ។ កាលបើព្រះតថាគតបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ នឹងបានរបស់អ្វី គឺនឹងបានជាអ្នកមានបុត្រច្រើន ឯបុត្ររបស់ព្រះតថាគតនោះចំនួនច្រើនពាន់
សុទ្ធសឹងតែជាអ្នកក្លៀវក្លា អង់អាច អាចញ៉ាំញីនូវសេនារបស់ស្តេចឯទៀតបាន
កាលបើព្រះតថាគតបានត្រាស់ជាព្រះពុទ្ធ នឹងបានរបស់នេះឯង ។ លុះព្រះមាន
ព្រះភាគ បានត្រាស់សេចក្តីនេះរួចហើយ ។ ទើបទ្រង់ត្រាស់គាថាព័ន្ធនេះ ក្នុងកម្ម
ជាដើមនោះថា
(២២) ក្នុងកាលពីមុន ភពពីមុន ជាតិពីមុន ព្រះតថាគតរាប់អាននូវញាតិ មិត្ត និង
សំឡាញ់ស្និទ្ធស្នាល ដែលព្រាត់ប្រាសនិរាសបាត់មុខអស់កាលយូរហើយផង ជាអ្នក
ត្រេកអរក្រៃលែង ព្រោះបានធ្វើឲ្យគេព្រមព្រៀងគ្នាផង ។ ព្រោះកម្មនោះព្រះតថាគត
បានទៅកាន់ឋានសួគ៌ សោយសេចក្តីសុខ សេចក្តីសម្រាន្ត និងសេចក្តីត្រេកអរ លុះ
ច្យុតចាកឋានសួគ៌ នោះមកកើតក្នុងមនុស្សលោកនេះទៀត ក៏បាននូវគុយ្ហប្រទេស
ដ៏កំបាំងនៅក្នុងស្រោម ដែលគេត្រូវបិទបាំងដោយសម្ពត់ ។ បុគ្គលដែលមានលក្ខណៈ
បែបនោះ រមែងមានកូនច្រើន ឯកូនដែលកើតអំពីខ្លួនជាច្រើនពាន់ (នោះ) សុទ្ធសឹង
ជាអ្នកក្លៀវក្លា អង់អាច អាចញ៉ាំញីនូវពួកសត្រូវបាន កាលបើព្រះតថាគតនៅជា
គ្រហស្ថ ក៏គង់ញ៉ាំងបីតិឲ្យកើតឡើងបាន ព្រោះតែពោលពាក្យគួរស្រឡាញ់ ។
កាលបើព្រះតថាគតចេញទៅទ្រង់ព្រះផ្នួស ក៏មានកូនច្រើនជាងនោះទៅទៀត
ឯកូនទាំងនោះសុទ្ធតែជាអ្នកជឿស្តាប់ពាក្យ (របស់ព្រះតថាគត) ទោះព្រះតថាគត
នៅជាគ្រហស្ថ ឬទៅជាបព្វជិត មានលក្ខណៈនោះជាគ្រឿងបំភ្លឺនូវសេចក្តីនោះ ។